ارزیابی برخی صفات کمی میوه و اسیدهای چرب روغن توده های گردوی منطقه ایذه (استان خوزستان)

گردو یکی از خشک میوه های بومی ایران است که به دلیل تکثیر با بذر ژنتیکی زیادی در ایران دارد. اگرچه ویژگی های کمی و کیفی میوه گردو در نقاط مختلف ایران مورد بررسی قرار گرفته است ولی در مورد تنوع ژنتیکی گردو در استان خوزستان گزارشی منتشر نگردیده است. در پژوهش حاضر برخی خصوصیات کمی میوه و اسیدهای چرب روغن در توده گردوی بومی ایذه (مناطق شیوند، حاجی کمال و سادات حسینی) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان دادند ابعاد میوه، شاخص های شکل میوه، وزن میوه و درصد مغز در توده های گردوی ایذه تفاوت معنی داری داشتند. آنالیز اسیدهای چرب روغن گردو در 14 توده نشان شیوند دارای بیشترین لینولئیک اسید بود (60/88 درصد). توده سادات حسینی A دارای بیشترین اولئیک اسید بود (35/76 درصد). بیشترین مقدار اسیدهای چرب اشباع (SFA) در حاجی کمال D، اسیدهای چرب غیر اشباع تک زنجیره ای (MUFA) در توده سادات حسینی A و اسیدهای چرب غیر اشباع چند زنجیره ای در توده شیوند-1 وجود داشت ( به ترتیب 11/87، 36، 72/59). نتایج آزمایش نشان دهنده تنوع ژنتیکی توده های گردو در منطقه ایذه بود. پیشنهاد می گردد در زمینه بررسی تنوع ژنتیکی گردو در استان خوزستان مطالعات بیشتری انجام گردد و امکان گسترش کشت گردو در جنوب غربی ایران مورد بررسی قرار گیرد.

Keywords:

ابعاد میوه , گردو , لینولئیک اسید , تنوع ژنتیکی , مغز خشک میوه