محمدمهدی غیایی - استادیار دانشکده هنر، دانشگاه آزاد اسلامی یادگار امام خمینی(ره) شهرری، تهران، ایران.
سحر گنجعلیخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی یادگار امام خمینی(ره) شهرری، تهران، ایران

فضای جمعی که بتواند ضمن اشاعه مضامین فرهنگ و هنر تعاملات بستر اجتماعی و گفتگو میان افراد جامعه یا ساکنین یک محله را فراهم آورد و درعینحال در راستای ارتقاء کیفیت زندگی مخاطبین و بافت شهری باشد، یکی از جلوه های مسئولیت اجتماعی معماران است. این موضوع ضرورت تحقیق حاضر را تشکیل داده است. درعین حال لزوم ایجاد فضاهای فرهنگی هنری فضاهای جمعی در بافت قدیمی و فرسوده شهر تهران که هسته مرکزی واصلی شهر به شمار می آید در حال حاضر مغفول مانده است. ازاین رو توجه به چنین فضاهایی در شهر تهران و چنین منطقه هایی می تواند آن را به صاورت هدفمند هدایت کند و به نوعی در تربیت و پرورش فرهنگی نسل جوان، ایجاد حس تعلق و پیشگیری از وقوع جرم و بزهکاری و گسترش جرم نقش مهمی را ایفا کند. موضوع حائز اهمیتی که امروزه در اقصی نقاط جهان به آن توجه می شود تعاملات اجتماعی است. این مهم در مقاله حاضار مبنای مطاتعه قرارگرفته است. در این راستا ابتدا مبانی نظری و چرایی موضوع موردی تحقیق و بررسی قرار گرفت و روش های دستیابی به اطلاعات که به صورت میدانی و کتابخانه ای بود منجر به دستیابی به پیشنهاداتی شد که مانع از مهاجرت اهالی محل به دیگر مناطق تهران بود و حس تعلق به مکان را افزایش می داد.

فضای جمعی، تعاملات اجتماعی، بافت فرسوده