محمد شاملوئیان - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم و تکنولوژی بذر دانشگاه محقق اردبیلی
سلیم فرزانه - عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی
رئوف سیدشریفی - عضو هیات علمی دانشگاه محقق اردبیلی
شهرام خدادادی - محقق موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه بذر چغندرقند ،کرج

این تحقیق به منظور بررسی تاثیر روش های بهبود بذر روی خصوصیات جوانه زنی بذر چغندرقندمنوژرم در سال 1394 در دانشکده کشاوزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد . آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار به مورد اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شاملشتشوی بذر (شستشو و عدم شستشو)، رقم (شکوفا و پارس) و مقادیر مختلف فرآورده های تپروسین(12/5، 25 و 37/5 سی سی در کیلوگرم بذر)، کادوستیم (12/62، 25/25 و 37/87 سی سی در کیلوگرم بذر) و زاگرت (20، 10 و 30 سی سی در کیلوگرم بذر) به همراه یک تیمار چسب و یک تیمار شاهد (بدون روکش) می باشند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ارقام چغندرقند (پارس و شکوفا) و سطوح شستشو (با شستشو و عدم شستشو) در سطح یک درصد تفاوت معنی دار وجود دارد. بین تیمارهای مختلفپوشش بذر در سطح پنج درصد تفاوت معنی دار وجود دارد. بیشترین درصد و سرعت جوانه زنی در بذرهایشستشو شده مشاهده شد. نتایج مقایسه میانگین نشان داد بذرهایی که با ماده زاگروت پوشش داده شدنداز نظر درصد، سرعت و یکنواختی جوانه زنی عملکرد بهتری داشتند. میانگین کل درصد نهایی جوانه زنیبرای رقم پارس و شکوفا به ترتیب 87/50 و 77/11 درصد بود، درصد جوانه زنی برای تیمار شستشو و بدون شستشو به ترتیب 85.33 و 79/27 درصد بود. نتایج نشان داد پوشش بذر با ترکیب زاگروت به مقدار 20 سی سی در کیلوگرم و در رقم پارس، با 94/34 درصد از بیشترین درصد جوانه زنی برخوردار بود. به طور کلی بذرهایی که با ماده زاگروت پوشش داده شدند از نظر درصد، سرعت و یکنواختی جوانه زنی عملکرد بهتری داشتند.

چغندرقند، جوانه زنی، پوشش بذر، یکنواختی جوانه زنی