شاخص گذاری بهره وری سبز و بهبود آن (مورد کاوی: سالن رنگ پارس خودرو)

هدف از این مقاله نشان دادن رویکردی برای توسعه چارچوبی از شاخصها به منظور تجمیع عملکرد یک بنگاه اقتصادی و مسائل زیست محیطی ناشی از فعالیت آن است. این مقاله همچنین شاخص بهره وری سبز (GPI) را برای بهبود مستمر (CI) یا کایزن اجرا شده در یک کارخانه خودروسازی معرفی می نماید که این شاخص شامل هر دو عملکرد اقتصادی و زیست محیطی است. داده های موردنیاز از کارخانه خودروسازی اخذ میشود و برای توسعه شاخص بهره وری سبز مورد استفاده قرار میگیرد. برای اندازه گیری اثرات مستقیم زیست محیطی کارخانه خودروسازی، چارچوبی از شاخصها توسعه می یابند. این مقاله متکی بر داده های یک کارخانه خودروسازی خاص است و شاخصهای زیست محیطی بعلت تفاوت در حوضچه های رنگ آمیزی بدنه خودرو و فرآیندها از یک کارخانه خودروسازی به کارخانه دیگر ممکن است تغییر کند. این تحقیق دارای رویکرد کل نگری از تجمیع ایده های تئوری و عملی جهت پوشش زمینه هایی از توسعه پایدار میباشد. از منظر تحقیقاتی چارچوبی از شاخصهای زیست محیطی برای کارخانه خودروسازی معین میشود و فرصتهای کاربردی و تحقیقاتی جدید برای استفاده در سایر صنایع آلاینده محیط زیست بوجود می آید.

Keywords:

شاخص بهره وری سبز , بهبود مستمر , کایزن , پارس خودرو , بدنه رنگی خودرو