کلثوم حمیدی - دانشجوی دکتری گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشگاه زنجان
جعفر یعقوبی - دانشیار گروه ترویج، ارتباطات و توسعه روستایی دانشگاه زنجان

گسترش سیستم های آبیاری تحت فشار، به عنوان یکی از راهکارهای مدیریت بهینه ی منابع آب، دراولویت برنامه های توسعه ای کشور می باشد. علیرغم اینکه در سال های اخیر تاکید زیادی بر این امر مهممی شود لیکن هنوز بخش عمده ای از کشاورزان نسبت به کاربرد آن اقدامی نکرده اند. هدف از این تحقیق،شناسایی و اولویت بندی موانع کاربرد و اجرای سیستم های آبیاری تحت فشار بود. ابزار جمع آوری اطلاعات،پرسشنامه بود که جهت تعیین روایی آن، از دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه زنجان و کارشناسانمرتبط با موضوع در سازمان جهاد کشاورزی استان زنجان استفاده شد. برای تعیین پایایی آن از ضریبآلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن 0/89 به دست آمد. جامعه ی آماری تحقیق شامل آن دسته ازکشاورزان شهرستان زنجان بود که یا آبیاری تحت فشار را اجرا کرده اند و یا پس از تشکیل پرونده از اجرایآن منصرف شده اند (N=383). از میان آنان نمونه 80 نفری با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ایانتخاب شد. نتایج نشان داد که مشکلات دریافت وام از بانک ها ، عدم پرداخت کامل خسارت بهمحصولات کشاورزی توسط بیمه و عدم پرداخت به موقع خسارت بیمه به محصولات کشاورزی بیمهشده به عنوان سه اولویت اول از موانع و مشکلات پیش روی کشاورزان برای پذیرش و اجرای آبیاری تحتفشار مطرح هستند. در نتیجه از نظر کشاورزان مهمترین دلیل عدم پذیرش و اجرای سیستم های نوینآبیاری به مشکلات مالی آنان بر می گردد.

مدیریت منابع آب، توسعه ی کشاورزی، آبیاری تحت فشار، کشاورزان