اثر محلول پاشی نانوذرات اکسید آهن بر برخی صفات فیزیولوژیک گلرنگ در شرایط کم آبیاری

به منظور بررسی تاثیر محلول پاشی نانواکسید آهن بر برخی صفات فیزیولوژیک گلرنگ در شرایط کم آبیاری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل اسپلیت در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. فاکتورهای اصلی شامل رژیم آبیاریدر دو سطح (آبیاری کامل و تنش آبی در مرحله گلدهی) و محلول پاشی نانو اکسید آهن در دو سطح (مصرف نانو اکسیدآهن و عدم کاربرد آن) بود. محلول پاشی نانو اکسید آهن (به میزان 2 گرم در یک لیتر آب) در زمان آغاز گلدهی انجامگرفت. فاکتور فرعی نیز شامل 10 ژنوتیپ گلرنگ بود. صفات فیزیولوژیک مورد بررسی شامل کلروفیل، میزان آب از دسترفته و محتوی آب نسبی برگ بود. اثر آبیاری و ژنوتیپ برای هر سه صفت و اثر محلول پاشی نانواکسید آهن برای میزان آباز دست رفته و محتوی آب نسبی برگ معنیدار بود. اثر متقابل آبیاری در کود فقط برای محتوی آب نسبی برگ معنی داربود، اما سایر اثرات متقابل برای هر سه صفت معنی دار بودند. بیشترین عدد کلروفیل متر در شرایط تنش و عدم اعمالنانواکسید آهن در رقم پدیده مشاهده شد. محتوی آب نسبی برگ بسته به نوع ژنوتیپ و شرایط مختلف آبیاری و کود متفاوتبود. بیشترین میزان آب از دست رفته در رقم فرامان و سینا در شرایط بدون تنش و با اعمال نانواکسید آهن مشاهده گردید.

Keywords:

تنش آبی , صفات فیزیولوژیک , گلرنگ , نانو اکسید آهن