اثر پوترسین و ژل آلوئه ورا بر شاخص های پس از برداشت رنگریزه ای و فنلی میوه هلو (.Prunus persia L) رقم ردتاپ

با توجه به محدودیت های موجود در استفاده از ترکیبات شیمیایی یکی از راهکارهای مهم و جایگزیناستفاده از ترکیبات طبیعی و سازگار با گیاه، طبیعت و انسان در تولید و نگهداری محصولات است. به همین منظوراین پژوهش، به صورت فاکتوریل بر پایه ی طرح کامل تصادفی با کاربرد تیمارهای پوششی پوترسین در چهار سطح(0، 2، 4 و 6 میلی مولار) و ژل آلوئه ورا در چهار سطح (0%، 15%، 3%، 45%) روی میوه های هلو رقم ردتاپ دردانشگاه محقق اردبیلی صورت گرفت. میوه های تیمار شده در سردخانه به مدت 1 ماه نگهداری شدند. شاخص هایمیزان مواد جامد محلول کل، pH آب میوه و اسیدیته قابل تیتراسیون، 1 ماه پس از برداشت اندازه گیری شدند. براساس نمودار مقایسه میانگین ها کمترین میزان فنل کل از ترکیب تیمارهای پوترسین 6 میلی مولار و آلوئه ورای 45 درصد که میزان آن 10/23 میلی گرم اسید گالیک در گرم بود حاصل شد. درصفت کارتنوئید بیشترین میزان از ترکیب تیماری پوترسین 6 میلی مولار و آلوئه ورای 30 درصد به دست آمد (64/56 میلی گرم بر وزن تر نمونه). در صفت فلانوئید بیشترین مقدار از ترکیب تیماری پوترسین 6 میلی مولار و آلوئه ورای 15% به دست آمد (46/06 میلی گرم بر وزن تر نمونه).

Keywords:

پس از برداشت هلو , فلاونوئید , فنل کل , کارتنوئید