حبیب مارالیان - استادیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان- دانشگاه محقق اردبیلی
صفر نصراله زاده - دانشیار دانشکده کشاورزی مغان- دانشگاه تبریز
یعقوب راعی - دانشیار دانشکده کشاورزی مغان- دانشگاه تبریز

این پژوهش به منظور بررسی اثر کود زیستی بر صفات کمی و کیفی سه ژنوتیپ سیب زمینی در شرایط کمبود آب آبیاریدر ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل اجرا گردید. آزمایش بهصورت کرت های دو بار خردشده [اسپلیت اسپلیتپلات] در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. کرت های اصلی شامل رژیم های آبیاری در سه سطح، کرتهای فرعی شامل ژنوتیپ در سه سطح و کرت های فرعی خردشده به نانو کود بیولوژیک ویژه سیب زمینی اختصاص یافت. صفاتزمان سبز شدن کامل، زمان گلدهی، ارتفاع بوته، قطر ساقه اصلی، تعداد ساقه، وزن خشک ساقه، وزن خشک برگ، مجموعکلروفیل [a+b] مقدار کاروتنوئید و عملکرد بوته اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تمامی صفات مورد مطالعه به استثناء تعداد ساقه به طور معنی داری در سطح احتمال یک درصد تحت تاثیر تیمار آبیاری قرار گرفتند. زمان سبز شدن کامل، زمان گلدهی،ارتفاع بوته، قطر ساقه اصلی، تعداد ساقه و عملکرد بوته در بین ژنوتیپ ها در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. اثر متقابلآبیاری و ژنوتیپ فقط در قطر ساقه اصلی در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. استفاده از کود زیستی سبب افزایش معنی داردر تمامی صفات شد و کاربرد کود زیستی میزان عملکرد را در مقایسه با شاهد 10 درصد افزایش داد. در تنش شدید میزانعملکرد 40 درصد کاهش یافت. بنابراین کاربرد کود زیستی به عنوان مکمل در زراعت سیب زمینی توصیه می گردد.

تنش، بذر مال، سیب زمینی، عملکرد