اسماعیل مزروعی نصرآبادی - استادیار دکتری مدیریت تولید و عملیات، دانشگاه کاشان، دانشکده علوم انسانی، گروه مدیریت و کارآفرینی
علی آتش سوز - استادیار دکتری مدیریت تولید و عملیات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد، دانشکده ادبیات و علوم انسانی گروه مدیریت
سید محسن مشرف - مربی فوق لیسانس مدیریت تولید و عملیات، مرکز ملی فرش، دانشکده مرکز تحقیقات و آموزش

در گذشته، فرش دستبافت ایران بازار بسیار مناسبی داشته است؛ اما در سال های اخیر به علت ریسک های وارد شده به این صنعت، شاهد کاهش بازار این محصول و عدم سرمایه ­گذاری مناسب در این صنعت هستیم. با شناسایی و اولویت ­بندی ریسک­ ها، شکاف ­های تحقیقاتی مشخص می­ گردد و سازمان­ های مربوطه می ­توانند طرح­ های تحقیقاتی هدفمند خود را به­ منظور مدیریت ریسک ­ ها انجام بدهند. در این تحقیق دو جامعه آماری مدنظر است. در مرحله اول از خبرگان صنعت فرش دستبافت به ­منظور جرح و تعدیل شاخص های ارزیابی ریسک با استفاده از روش دلفی، استفاده شده است. در مرحله دوم پرسشنامه اصلی تحقیق بین تولیدکنندگان فرش دستبافت در شهرستان های کاشان، نائین، اصفهان، نجف آباد و قم توزیع گردیده است. حجم نمونه آماری اول 15 و حجم نمونه دوم برابر با 264 می باشد و به صورت طبقه ­ای متناسب انتخاب گردیده اند. در این تحقیق برای بررسی ریسک ها از روش FMEA استفاده شده و به ­منظور بهبود روش، در گام اول از روش دلفی برای شناسایی ریسک ها و در گام دوم از روش TOPSIS به­ منظور رتبه ­بندی ریسک ها استفاده شده است. طبق نتایج تحقیق مشخص شد که رتبه­ بندی ریسک ها در شهرهای مختلف متفاوت می باشد. علت این امر نیز به علت شرایط مختلف موجود در شهرها و توانایی افراد در کنترل شرایط است. با توجه به رتبه ­بندی ریسک ها، آشنایی با مباحث تامین مالی، سلیقه ­یابی مشتریان، استفاده از سیستم تولید کششی و آشنایی با قوانین گمرکی به عنوان پیشنهاد های اصلی تحقیق اشاره گردید.

فرش دستبافت, ریسک, مدیریت ریسک