اضطراب در بیماران قلبی و ارتباط آن با سن

مقدمه: اضطراب یک حالت ناخوشایند تشویش یا فشار است که بواسطه ترس از بیماری، بستری شدن، بیهوشی یا جراحی در بیمار ایجاد می شود. اضطراب به عنوان عامل اثر گذار بر روی همودینامیک بیمار و سبب افزایش واکنش های قلبی عروقی و واکنش های فیزیولوژیک مانند تعداد تنفس، ضربان قلب و فشارخون می شود که در بیماران تحت عمل و بخصوص بیماران قلبی می تواند خطرناک و تهدید کننده حیات باشد.کاهش اضطراب یک هدف عمده است و باید برای هر بیمار انجام شود برای رسیدن به این هدف و به حداقل رساندن عوارض ناشی از اضطراب، شناخت دقیق عوامل موثر بر آن لازم و ضروری است. هدف این مطالعه بررسی اثر سن بر میزان اضطراب بیماران تحت آنژیوپلاستی می باشد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی 84 نفر از بیماران بستری در بخش کاتتریزاسیون، تحت انجام مداخلات کرونری از راه پوست مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه اضطراب موقعیتی اشپیل برگر بود که دارای 20 سوال چهار گزینه ای بر اساس مقیاس لیکرت می باشد. به هر کدام از عبارات بر اساس پاسخ ارائه شده امتیازی بین 1تا 4 تخصیص می یافت.بدین ترتیب امتیازی بین 20 تا 80 کسب می کردند. هر چه این امتیاز بیشتر باشد میزان اضطراب بیشتر است. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 16و آزمون های توصیفی و تحلیلی مورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد سن با اضطراب بیماران تحت آنژیوپلاستی ارتباط مستقیم معنی دار دارد (268/0 r= ، 014/0 P=). نتایج همچنین نشان داد در گروه سنی کمتر از 60 سال میانگین و انحراف معیار اضطراب 35/10±05/32 و در گروه سنی بالای 61 سال 89/12±62/39 می باشد که آزمون آماری تی مستقل حاکی از وجود اختلاف آماری معنی دار بین میانگین اضطراب دو گروه بود (004/0= P). نتیجه گیری: اضطراب بیماران تحت آنژیوپلاستی با افزایش سن بیشتر می شود. با توجه به تاثیر معنی دار سن بر اضطراب بیماران و مشکلات و تهدیداتی که اضطراب برای افراد مسن ایجاد می کند خصوصا در بیماران قلبی لازم است که دست اندرکاران مراقبتهای بهداشتی توجه بیشتری به این گروه یعنی افراد مسن داشته باشند.

Keywords:

اضطراب , بیماران قلبی , آنژیوپلاستی , سن