مقایسه تاثیر بی دردی فنتانیل و کتامین به روش کنترل وریدی در بیماران تحت عمل جراحی کرونر قلب

مقدمه: درد بعد از عمل جراحی سبب افزایش فعالیت سیستم سمپاتیک،احتباس آب و نمک،افزایش گلوکز و اسید چرب و لاکتات و افزایش مصرف اکسیژن، تضعیف سیستم ایمنی و به دنبال آن تاخیر در بهبود زخم ها ،همچنین تاخیر در بازگشت فعالیت و عملکرد ریه ها، افزایش احتمال وقوع ایسکمی میوکارد می شود؛ لذا ضروری است نسبت به کنترل آن اقدام نمود. این مطالعه با هدف بررسی اثر ضد درد کتامین در مقابل فنتانیل در بیماران تحت عمل جراحی عروق کرونر انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، بر روی 160 بیمار کاندید CABG الکتیو(80 بیمار در گروه فنتانیل و 80 بیمار درگروه کتامین) انجام شد. به بیماران گروه فنتانیل 50µgبولوس وریدی و PCA-IV انفوزیون پمپ با سرعت 4cc/hr از محلول 10µg/cc و در گروه کتامین یک دوز بولوس وریدی 0.5mg/kg تجویز شده و سپس انفوزیون کتامین 0.5mg/kg/hr تجویز گردید. فواصل ارزیابی درد بیماران در 24 ساعت بعداز جراحی با استفاده از مقیاس دیداری درد (VAS) ارزیابی گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار V.20 SPSS و سطح اطمینان 0.05 و با استفاده از آزمون کای-دو انجام شد.یافته ها: میانگین ضربان قلب در 8ساعت پس از عمل در گروه فنتانیل بالاتر از کتامین (P=0.001) بود. تفاوت در میانگین ضربان قلب و درد پس از جراحی در سایر ساعات پس از عمل معنادار نبود. همچنین متوسط فشار شریانی دو گروه مورد مطالعه در هیچ یک از زمان های مختلف پس از جراحی معنادار نبود. نتیجه گیری: هر دو داروی مورد مطالعه، اثرات ضد دردی مناسبی بویژه VAS کمتر از 3 را ایجاد کردند اما به طور کلی کتامین اثر بی دردی قابل قبولی در مقایسه با فنتانیل در همراهی با عوارض کمتر را فراهم ساخت و می تواند جایگزین مناسب در موارد محدودیت استفاده از مخدرها باشد؛ که برخی از مطالعات انجام شده در جامعه بیماران متفاوت نتایج مطالعه حاضر را تایید کردند.

Keywords:

فنتانیل , کتامین , PCA , CABG , بی دردی