نرگس قربانی - کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان ، ایران
محمد نساجی - مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان ، ایران
راهب قربانی - مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان ، ایران

مقدمه: پنومونی بیمارستانی دومین عفونت شایع بیمارستانی و شایع ترین عفونت در بخش های مراقبت ویژه می باشد. شناسایی عوامل خطر و عوامل تعیین کننده پیش آگهی در بروز پنومونی بیمارستانی وراه های جلوگیری از بروز آن می تواند در کاهش بروز و مرگ و میر این عفونت ها موثر باشد. در این مطالعه میزان بروز پنومونی و برخی عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفته است.روش تحقیق: در این مطالعه ی تحلیلی مقطعی، 283 نفر از بیماران بالای 18 سال بستری شده در بخش های ویژه بیمارستان کوثر سمنان در فاصله زمانی 96-95 با داشتن شرایط ورود به مطالعه از نظر ابتلا به پنومونی بررسی شدند. بیمارانی که در بدو ورود به بخش های ویژه بیماری های عفونی داشته یا قبل از 48 ساعت ترخیص یا فوت شدند از مطالعه خارج شدند.یافته ها: 59% بیماران مرد بودند. میانگین±انحراف معیار سنی بیماران 0/20 ±3/64 (18 تا 96 سال) بود. 5/8% بیماران جراحی شکم، 7/6% جراحی قفسه سینه، 2/27% دیابت و 9/38% فشارخون بالا داشتند. به طور کلی 9/15%( با فاصله اطمینان 95% : 1/20-7/11% ) به پنومونی دچار شدند. ابتلا به پنومونی با سن، جراحی شکم، جراحی قفسه سینه، دیابت و فشارخون بالا رابطه ای نداشت. مدت زمات داشتن لوله-ی نازوگاستریک و هم چنین اتصال به ونتیلاتور به طور معنی داری در بیماران دچار پنومونی بیشتر بود(001/0 > p ).نتیجه گیری: یافته ها حاکی از بروز بالای پنومونی در بیماران بستری در بیمارستان می باشد که با مدت زمات داشتن لوله ی نازوگاستریک و هم چنین اتصال به ونتیلاتور رابطه مستقیم دارد. لذا توجه ویژه به چنین بیمارانی جهت کاهش مدت زمان داشتن لوله نازوگاستریک و هم چنین اتصال به ونتیلاتور ضروری است.

پنومونی، عوامل خطر، بروز