حسین فخرایی - انستیتو ایمنی، بهداشت و محیط زیست، دانشگاه صنعتی مالک اشتر
مهرزاد فیلی زاده - دانشکده مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، دانشجوی دکتری
پویا ارباب - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم وصنعت ایران، کارشناس ارشد
محسن سعیدی - دانشیار

یکی از روش های حذف اورگانوفسفات، اکسیداسیون آن ها به وسیله فتوکاتالیست ها است. در این تحقیق، کاربرد فتوکاتالیست TiO2 در حذف تری ایتل فسفات مطالعه و اثر پارامترهای فرآیندی مؤثر در این واکنش بررسی می گردد. در این راستا، برای اولین بار تأثیر حجم محلول دارای آلاینده که سطح آن تحت تابش UV قرار می گیرد، ارزیابی شد. همچنین اثر pH و غلظت فتوکاتالیست محلول مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور حجم محلول، pH و غلظت TiO2 به ترتیب از 50 تا 200 سی سی، 2 تا 12 و 100 تا 1600 ppm تغییر داده شد. نتایج نشان داد، حجم محلول موثرترین پارامتر بر روی بازده اکسیداسیون فتوکاتالیستی می‌باشد و کاهش آن موجب افزایش شدید نرخ تجزیه می گردد. به علاوه مشخص گردید، اکسیداسیون در 4pH= بهتر انجام می گیرد. همچنین مشاهده شد، هرچه غلظت TiO2 بیشتر شود، بازده تجزیه افزایش می یابد. اما میزان افزایش راندمان در غلظت های بالای فتوکاتالیست، کمتر است.

اکسیداسیون فتوکاتالیستی، دی اکسید تیتانیوم، تری اتیل فسفات، بهینه سازی پارمترهای فرآیند، اثر حجم محلول