سیدمهدی اسماعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
عباسعلی ابراهیمیان - استادیار، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

مقدمه : کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در طول مدت فعالیت خود استرس فراوانی را تجربه می کنند. این استرس می تواند باعث پیدایش مشکلات جسمانی و روانی در این گروه از کارکنان حوزه سلامت شده و موجب کاهش کیفیت کار، کاهش تمایل به ادامه خدمت، ترک خدمت و یا تغییر شغل در آنها شود. اما همه کارکنان در برابر استرس های وارد شده واکنش یکسانی نشان نمی دهند. بنظر می رسد تاب-آوری یکی از عواملی باشد که بتواند در ایجاد تطابق با شرایط پراسترس کار در اورژانس پیش بیمارستانی موثر باشد. بنابراین مطالعه ای با هدف بررسی رابطه بین استرس شغلی و تاب آوری در کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی انجام شد.روش تحقیق : پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بودکه در پاییز سال 1397 انجام شد. نمونه های پژوهش بطور تصادفی از بین کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی در شهرستان های شاهرود و میامی انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از پرسش نامه های استرس شغلی و تاب آوری کانر و دیویدسون استفاده شد. داده ها با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.یافته ها: 75 نفر در این مطالعه مشارکت کردند. تمامی مشارکت کنندگان مرد بودند. میانگین استرس شغلی مشارکت کنندگان 02/3 (در حد متوسط) و میانگین تاب آوری 11/3 (در حد متوسط) بود. ضریب همبستگی نشان دهنده یک رابطه قوی آماری بین استرس شغلی و تاب آوری بود (P<0.001).نتیجه گیری: تاب آوری یک رابطه قوی، مستقیم و موثری با استرس شغلی کارکنان عملیاتی اورژانس پیش بیمارستانی دارد. لذا پیشنهاد می-شود در کنار سایر اقدامات انجام شده جهت کاهش استرس شغلی در کارکنان اورژانس های پیش بیمارستانی، افزایش تاب آوری نیز مورد توجه قرار گیرد.

استرس شغلی، تاب آوری، اورژانس پیش بیمارستانی