سعید کوتی - شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب
غزل کوتی - دانشگاه امیرکبیر

به دلیل تولید مستمر و طولانی از مخازن زیرزمینی نفت، سطوح مشترک آب و نفت در آنها به هم نزدیک شده و این امر موجب می‌شود همواره مقدار زیادی آب شور به همراه نفت خام تولیدی از چاهها خارج گردد. وجود آب شور در نفت یکی از عوامل مهم ایجاد خوردگی شدید و آسیب رساندن به تأسیسات بهره‌برداری، سیستم انتقال (خطوط لوله و تلمبه خانه‌ها)، پالایشگاهها و مخازن ذخیره ونیز کاهش ظرفیت عملیاتی تأسیسات ،کوتاهترشدن زمان تعمیرات دوره ای میباشد.این تاسیسات به دلیل خوردگی دچار پارگی گردیده و موجب بروز آلودگیهای زیست میحطی می گردد.امروزه آلودگیهای ناشی از مشتقات نفتی یکی از مهمترین آلاینده های زیست محیطی بخصوص در دریاها و رودخانه ها بشمار می آیند. لذا به منظور پیشگیری از وقوع موارد یاد شده فوق لازم است آب شور درمبادی تولید از نفت خام جدا گرددکه برای تحقق این مهم لازم است نفت حاوی آب شور(اصطلاحا نفت شور) به سمت تأسیسات نمکزدایی فرستاده شود. انتخاب مواد شیمیایی تعلیق شکن مناسب واستفاده بهینه از آنها در انجام فرآیند نمکزدایی نفت وجداسازی آب شور همراه آن از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد. در این تحقیق روشهای فعلی انتخاب و استفاده مواد شیمیایی تعلیق شکن و عوامل موثر بر عملکرد آنها را مورد بررسی قرار داده و راهکارهای مناسب که موجب ارتقای کارایی این مواد و نیز باعث صرفه‌جویی اقتصادی،کاهش نرخ خوردگی تاسیسات و نهایتا کاهش آلودگیهای زیست محیطی می شود، ارائه میگردد.

1- مخازن زیرزمینی نفت 2- نفتخام 3- آلایندهای زیست محیطی 4- تأسیسات نمکزدایی 5- مواد شیمیایی تعلیق شکن