بررسی میزان آگاهی پرستاران بخش های ویژه بیمارستان کوثر سمنان از اصول حفاظت در برابر پرتو در پرتونگاری های پرتابل

مقدمه: با توجه به رشد روز افزون کاربرد روشهای تصویربرداری پزشکی در مراکز درمانی و از جمله بخشهای مراقبت ویژه، ارتقاء سطح دانش پرتویی کارکنان می تواند نقش مهمی در کاهش فراوانی ناهنجاری های ژنتیکی و سرطانزایی ناشی از پرتوگیری در سطح جامعه داشته و از سوی دیگر از عملکرد نامطلوب پرسنل به دلیل ترس ناشی از عدم دانش بکاهد. این تحقیق با هدف ارزیابی سطح آگاهی پرستاران بخشهای مراقبت ویژه از اصول حفاظت در برابر پرتو درحین پرتونگاری پرتابل انجام شد. روش تحقیق در یک مطالعه توصیفی- مقطعی، 92 نفر از پرستاران شاغل در بخشهای مراقبت ویژه مورد بررسی قرار گرفتند. دادهها با یک پرسشنامه دو قسمتی شامل 4 سوال در مورد اطلاعات دموگرافیک پرستاران (سن، جنس، سابقه و تحصیلات) و 11 سوال در زمینه اطلاعات حفاظت پرتویی جمع آوری گردید. دادهها در برنامه SPSS نسخه 21 و با آزمونهای آماری تی تست، آنالیز واریانس و آزمون ناپارامتری کروسکال- والیس مورد آنالیز قرار گرفت. سطح معنیداری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها %38.9 دارای آگاهی ضعیف (نمره کمتر از 5)56.9% دارای آگاهی متوسط (نمره 5 تا 7) و4.2 % دارای آگاهی خوب (نمره 8 و بیشتر) بودند میانگین نمره کسب شده بین دو جنس (0.470=P) و بین پرسنل با سطوح مختلف تحصیلی با هم تفاوت معنیدار نداشت (0.683=P). میانگین نمره کسب شده توسط پرسنل با سن (0.197=r ) و سابقه کاری (167/0=r، 222/0=P) رابطه مثبت داشت ولی این رابطه معنیدار نبود. نتیجه گیری سطح آگاهی از نکات ایمنی در برابر اشعه در مطالعه ما متوسط و ضعیف بوده و این آگاهی ارتباطی با سطح تحصیلات و آموزش قبلی نداشت. به نظر میرسد ارائه آموزش به صورت کلاس و نیز بروشورهای آموزشی در فواصل زمانی کوتاهتر در آگاهی پرسنل از نکات ایمنی در برابر اشعه اثر مناسبی دارد.

Keywords:

اصول حفاظت در برابر پرتو , پرتونگاری پرتابل , مراقبتهای ویژه