نقش واقعیت مجازی در آموزش پرستاران

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,447

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_329

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

Abstract:

مقدمه: با توجه به پیچیدگی پرستاری و تصمیات گسترده و سریعی که در این حرفه اتخاذ می شود نیاز به یک شبیه ساز چندرسانه ای برای حل این مشکل می باشد. واقعیت مجازی یک راه حل بالقوه برای مشکلات این حرفه می باشد که با استفاده از آن دانشجویان می توانند با روش های مختلف بدون آسیب رساندن به بیماران تمرین و آزمایش کنند. : با اجازه دادن به دانشجویان به ریسک و تصمیم گیری مستقل، مهارت های تفکر انتقادی را به کار گیرند که بعدا در حرفه به آنها کمک خواهد کرد.روش تحقیق: این پژوهش، یک مطالعه مروری نظامند است، که در آن تمامی مقالات چاپ شده مرتبط با کاربرد واقعیت مجازی در آموزش متخصصان مراقبت بهداشتی، بدون محدودیت زبانی، و در بازه زمانی مارس 2000 تا پایان مارس 2018 در نظر گرفته شد. به منظور یافتن مقالات پایگاه های scopos, scholar, pubmed مورد بررسی قرار گرفتند.یافته ها: واقعیت مجازی در حرفه پرستاری کاربرد بسیاری دارد که از جمله آن می توان به در آموزش وارد کردن IV، مراقبت از زخم، توسعه مهارت های فلبوتومی،مدل های آناتومیک سه بعدی برای آموزش ارزیابی بیمار، پیگری روند پرونده های بیمار ،آماده سازی در شرایطی که ممکن است خطرناک باشد، مانند تهدیدات بمب گذاری، برخورد با تلفات در میدان جنگ یا برخورد با بیماران خشن ، احیا قلب و عروق اشاره کرد.نتیجه گیری: واقعیت مجازی با ایجاد یک محیط شبیه سازی شده ، انعطاف پذیر و امن امکان انجام هزاران بار تمرین بر روی بیمار را بدون محدودیت زمانی و آسیب به بیمار می دهد که باعث آموزش بهتر و موثر و افزایش دقت و کاهش خطا در کارآموزان پرستاری می شود. همچنین دانشجویانی که تجربه روش ها گوناگون در محیط مجازی را دیده اند در هنگام برخورد با بیمار واقعی با اعتماد به نفس بیشتری عمل می کند و در بالین عملکردی به مراتب بهتر از دانشجویانی دارند که به روش سنتی آموزش دیده اند.

Authors

مصطفی شیخ الطایفه

دکترای مدیریت اطلاعات سلامت، گروه فناوری اطلاعات سلامت، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، ایران،

حسین رنجبر

گروه پرستاری سلامت جامعه، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران،

فاطمه مهدیزاده

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران

فائزه مهدیزاده

دانشجوی کارشناسی فناوری اطلاعات سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی تربت حیدریه، تربت حیدریه، ایران