ارزیابی اثر اسید گالیک بر نارسایی یادگیری و حافظه فضایی ناشی از استرس مزمن

مقدمه: مطالعات قبلی نشان داده که استرس مزمن منجر به آسیب مغزی و بویژه اختلال حافظه و یادگیری می شود برخی مطالعات پیشنهاد نمودند که اسید گالیک اثرات آنتی اکسیدانی موثری داشته و احتمالا اثر سودمندی بر حافظه و یادگیری دارد. هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات اسید گالیک بر نقایص یادگیری و حافظه فضایی ناشی از اعمال استرس مزمن در موش بزرگ آزمایشگاهی می باشد.روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، موش ها به مدت 21 روز و روزانه به مدت 6 ساعت در یک تیوب پلگسی گلاس تحت استرس محدود شونده به فرم مزمن قرارگرفتند. ضمنا در برخی از گروهها 10 دقیقه قبل از اعمال استرس، اسید گالیک (10 و 20 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن حیوان) یا حامل به صورت داخل صفاقی تزریق شد. پس از اتمام دوره استرس همه گروهها با کمک ماز آبی موریس به مدت 4 روز و هر روز 5 بار تحت آموزش یادگیری فضایی قرارگرفتند و دو روز بعد حافظه فضایی انها مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: آنالیز داده ها نشان داد که استرس مزمن موجب اختلال در یادگیری و حافضه فضایی گردید به طوری که گروه دریافت کننده حامل+ استرس نسبت به گروه کنترل مدت زمان کمتری در ناحیه هدف سپری نمودند و زمان یافتن سکوی پنهان در انها طولانی تر بود. از طرفی تزریق اسید گالیک توانست نقص یادگیری و حافظه فضایی به دنبال استرس مزمن را اصلاح نماید. بطوری که حیوانات این گروه زمان بیشتری را در ناحیه هدف سپری نمودند و بطور معنی داری زمان کمتری را برای یافتن سکوی پنهان صرف نمودند (P<0.05). نتیجه گیری: این مشاهدات نشان دادند که اسید گالیک می تواند تخریب حافظه و یادگیری ناشی از استرس مزمن را مهارکند و استفاده از این ترکیبات احتمالا می تواند در درمان فارماکولوژیکی نارسایی شناختی بویژه یادگیری و حافظه موثر واقع شود.

Keywords:

استرس مزمن , حافظه فضایی , اسید گالیک , موش بزرگ آزمایشگاهی