بررسی اضطراب در زنان و مردان

مقدمه: اضطراب جراحی ناشی از عوارض احتمالی عمل و ترس از آینده مبهم آن می باشد. اضطراب به عنوان عامل اثر گذار بر روی همودینامیک بیمار، باعث افزایش واکنشهای قلبی عروقی و واکنشهای فیزیولوژیک مانند تعداد تنفس، ضربان قلب، فشارخون، مصرف اکسیژن میوکارد و غلظت پلاسمایی اپی نفرین و نوراپی نفرین و عامل بروز عوارضی چون اختلال در ضربان قلب، اسپاسم وپارگی عروق، آسیب درون بافتی و تجمع پلاکتی است. برای کاهش اضطراب بیماران لازم است شناخت کافی از عوامل موثر بر اضطراب وجود داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر جنس بر اضطراب بیماران تحت آنژیوپلاستی است.روش تحقیق: این مطالعه توصیفی بر روی بیماران تحت آنژیوپلاستی عروق کرونری در سال 1396 انجام شد. 42 زن و همین تعداد مرد از نظر شدت اضطراب مورد مطالعه قرار گرفتند. از پرسشنامه اضطراب موقعیتی و شخصیتی اشپیل برگر برای اندازه گیری شدت اضطراب بیماران استفاده شد. داده ها با استفاده آزمون های توصیفی و تحلیلی مورد تحلیل قرار گرفت. 05/0> P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.یافته ها:اضطراب موقعیتی در مردان 76/9 ± 29/34 و در زنان 22/14 ± 38/37 بود. اگر چه شدت اضطراب در زنان بیشتر بود اما آزمون آماری T مستقل اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان نداد. اضطراب شخصیتی در مردان 38/9 ± 86/35 و در زنان 99/11 ± 24/39 بود شدت اضطراب شخصیتی نیز در زنان بیشتر از مردان بود اما آزمون آماری اختلاف معنی داری بین دو گروه نشان نداد. در میان زنان، خانه دارها به طور معنی داری اضطراب بالاتری نسبت به زنان کارمند داشتند (62/15 ± 33/41 در مقابل 61/10 ± 24/32 ) (032/0 P=)نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد اضطراب در زنان و مردان تفاوت آماری معنی داری ندارد اما زنان خانه دار در معرض اضطراب بیشتری قرار دارند.

Keywords:

اضطراب , بیماران قلبی , آنژیوپلاستی , جنس