نقش ورزش در مدیریت خستگی بیماران مبتلا به سرطان: یک مطالعه مروری

مقدمه: خستگی یکی از شایع ترین و ناراحت کننده ترین عوارض در بیماران مبتلا به سرطان است و تشدید خستگی تاثیر قابل توجهی بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی می گذارد. شبکه جامع ملی سرطان (NCCN) ترکیب رویکردهای حمایتی دارویی و غیردارویی برای مدیریت خستگی مرتبط با سرطان را پیشنهاد کرده است. ورزش به طور گسترده ای به عنوان یک درمان غیردارویی موثر در بیماران مبتلا به سرطان شناخته شده است. هدف از انجام این مطالعه تبیین نقش ورزش در مدیریت خستگی بیماران مبتلا به سرطان می باشد.روش تحقیق: این مطالعه از نوع مروری می باشدکه ازطریق جستجوی کلید واژه های: سرطان، خستگی مرتبط با سرطان، مدیریت خستگی و ورزش در پایگاه های داده اینترنتی ازجملهGoogle scholar, SID ، PubMed بین سال های 2005 تا 2018 به دست آمده است. یافته ها از میان 53 مقاله یافت شد. در نهایت پس از بررسی عنوان و چکیده با تایید مرتبط بودن و تکراری نبودن، 23 مقاله انتخاب گردیده است. نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که ورزش به عنوان مداخله درمانی مدرن مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج مثبت اثرات ورزش در کاهش خستگی، بهبود عملکرد فیزیکی ، عملکرد قلبی- عروقی و وضعیت کیفیت زندگی نشان داده شده است. ورزش پیامدهای منفی ناشی از درمان های جراحی و سرطان را کاهش داده است. چندین مطالعه اپیدمیولوژیک نشان می دهد که فعالیت بدنی می تواند خطر مرگ و میر را در بیماران مبتلا به سرطان به طور قابل توجهی کاهش دهد. آزمایشات تصادفی کنترل شده و غیرتصادفی کنترل شده نشان داده اند که ورزش می تواند عملکرد فیزیکی ، آمادگی قلبی- عروقی، قدرت عضلانی، سطح خستگی، افسردگی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را بهبود بخشد.نتیجه گیری: شواهد نشان می دهد که افزایش فعالیت بدنی مزایای مهمی را برای پیشبرد نتایج روانی و رفاه فیزیکی بیماران مبتلا به سرطان دارد و ورزش توانایی مبارزه با بسیاری از عوارض جانبی سرطان را دارد و بنابراین می تواند برای بیماران در کوتاه مدت یا درازمدت مفید باشد.

Keywords:

سرطان , خستگی مرتبط با سرطان , مدیریت خستگی , ورزش