اثرات ورزش اجباری به همراه تستوسترون و لوتیروکسین بر توانایی یادگیری فضایی در بچه موش های مبتلا به هیپوتیروئیدیسم

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 327

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_366

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

Abstract:

مقدمه: مطالعات قبلی نشان داده که هیپوتیروئیدی منجر به نواقص عصبی - هورمونی شده و احتمالا از این طریق موجب اختلال در توانایی یادگیری می گردد. هدف این مطالعه تعیین اثرات ورزش اجباری به همراه تستوسترون و لوتیروکسین بر توانایی یادگیری در بچه موش های هایپوتیروئید بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی برای ایجاد هایپوتیروئیدیسم از روز 6 بارداری تا روز 21 پس از تولد بچه ها به آب آشامیدنی رت های مادر 100 ppm پروپیل تیواوراسیل افزوده شد و در روز 30 بعد از تولد بچه موش ها تحت بررسی قرار گرفتند. گروه های ورزشی به مدت 20 روز و روزانه 30 دقیقه با کمک تردمیل تحت ورزش اجباری قرار گرفتند و ضمنا در برخی از انها 10 دقیقه قبل از ورزش تیروکسین 30 میکروگرم و در برخی تستوسترون 500 میکروگرم به ازاء هرکیلو وزن داخل صفاقی تزریق شد. پس از ورزش در همه گروه ها توانایی یادگیری با کمک ماز آبی موریس به مدت 5 روز مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان می دهد که هایپوتیروئیدیسم مادری موجب اختلال در توانایی یادگیری در مقایسه با گروه کنترل می شود (P<0.01) و ورزش ملایم اجباری به تنهایی و همراه با لوتیروکسین یا تستوسترون بطور معنی داری منجر به بهبود توانایی یادگیری فضایی گردید (P<0.05).نتیجه گیری: یافته های فوق نشان می دهد که ورزش ملایم همراه با تجویز لوتیروکسین و تستوسترون موجب اصلاح نواقص توانایی یادگیری فضایی ناشی از هیپوتیروئیدی می گردد که احتمالا می تواند ارزش درمانی موثری در این زمینه داشته باشد.

Authors

شهین مومن آبادی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران