بررسی اثرات پیشگیری کننده پروژسترون بر پارامترهای الکتروفیزیولوژیک عصب سیاتیک در مدل درد نوروپاتیک فشردگی مزمن عصب سیاتیک در موش صحرایی

مقدمه: پروژسترون یکی از نورواستروئیدهایی است که دارای خواص ضد دردی و ضد التهابی می باشد. اما نتایج مطالعات پیشین در این زمینه ها اندک وگاهی متناقض است. لذا در این مطالعه اثرات پیشگیری کننده پروژسترون بر پارامترهای الکتروفیزیولوژیک عصب سیاتیک در موش صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق: در این مطالعه از 140 سر رت نر نژاد ویستار در 14 گروه (10=n) استفاده شد. ابتدا درد نوروپاتیک با روش CCI در گروه های مربوطه ایجاد شد. پس از ایجاد CCI در روز دوم تزریق پروژسترون به صورت روزانه تا روز 13 صورت گرفته و در روز 27 تست های رفتاری آلودینیای مکانیکی، هایپرآلژزیای حرارتی، و ثبت الکتروفیزیولوژیک انجام شد.یافته ها: تزریق روزانه پروژسترون به مدت 12 روز در موش های CCI شده در مقایسه با گروه های CCIکه وهیکل یا بیکوکولین دریافت نموده بودند، توانست باعث پیشگیری از کاهش سرعت هدایت عصب حرکتی تیبیال وعصب حسی سورال به شکل معنی دار ( 001/0P<) شود. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان داد،که احتمالا تجویز پروژسترون در زمانی که نوروپاتی محیطی حاصل از CCI در حال توسعه و تثبیت است، می تواند از توسعه آن پیشگیری نماید.

Keywords:

درد نوروپاتیک , پروژسترون , سرعت هدایت عصب , CCI