ارزیابی نرم افزار های موجود در شبیه سازی طیف خروجی اشعه ایکس با هدف تعیین بهترین نرم افزار

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 472

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CSUMSMED05_404

تاریخ نمایه سازی: 7 مهر 1398

Abstract:

مقدمه: محاسبات مونت کارلو در فیزیک پزشکی یک ابزارهای مهم و موثر است. براساس اطلاعات نمایه شده در سایت اسکاپوس با کلمه کلیدی شبیه سازی مونت کارلو و ( توموگرافی کامپیوتری یا رادیوتراپی یا رادیولوژی ) بیش از 9100 مطالعه در این حوزه ها صورت گرفته است. از این مقالات 3100 مورد آن مربوط به 5 سال اخیر است. به طور متوسط در هر سال 600 مطالعه در زمینه شبیه سازی مونت کارلو در سیستم هایی که از تیوب اشعه ایکس استفاده می کنند، صورت میگیرد. در تمام این مطالعات، شبیه سازی تیوب اشعه ایکس به روش مونت کارلو یک گام تکراری و وقت گیر در این مطالعات است. محققان و برنامه نویسان این حوزه نرم افزار هایی طراحی کرده اند که تیوب اشعه ایکس به صورت تحلیلی مدلسازی می کند و طیف خروجی از دهانه تیوب اشعه ایکس تولید می کند. در این نرم افزار های پارامتر های موثر بر طیف خروجی قابل تنظیم است. براساس تحقیقات انجام شده 7 نرم افزار spektr و spekcal و GAMOS و SRS78 و DTSA-II و X-ENERGO و XSPEC جهت این مدلسازی طراحی شده است اما هیچ مطالعه ای جهت ارزیابی آنها صورت نگرفته است. هدف از انجام این تحقیق پیدا کردن بهترین نرم افزار برای مدل سازی تحیلی تیوب اشعه ایکس جهت محاسبات مونت کارلو است. روش تحقیق: در این تحقیق ملاک ارزیابی نرم افزار ها براساس پارامترهای میزان استفاده در آن ها در مقالات و حوزه قابل استفاده و شکل طیف بدست آمده و قابلیت تنظیم هر کدام از پارامتر های موثر بر ولتاژ بوده است. شکل طیف تیوب اشعه ایکس بدست آمده از هر کدام با شک طیف واقعی دستگاه زیمنیس مقایسه شده است.یافته ها :براساس نتایج اطلاعات ما نرم افزار spektr بهترین نرم افزار ممکن است که 19 بار در مقالات مختلف از آن استفاده شده است. نتیجه گیری: از انجایی که بدست آوردن طیف اشعه ایکس به روش مونت کارلو زمان بر است استفاده از این نرم افزار جهت مدل سازی طیف خروجی تیوب اشعه ایکس زمان انجام محاسبات را کاهش می دهد.

Authors

رسول شامحمدی

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

هادی طالشی آهنگرانی

عضو هیئت علمی گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان،سمنان، ایران

پیمان حجاز

عضو هیئت علمی گروه فیزیک پزشکی، دانشکده پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان،سمنان، ایران