فرهاد میرزائی - دانشجوی دکتری، مدیریت استراتژیک، دانشگاه علوم و تحقیقات تهران

با ورود به اقتصاد دانشی، دانش در مقایسه با سایر عوامل تولید مانند زمین و سرمایه و ماشین آلات و ... از ارجحیت بیشتری برخوردار شده است به طوری که در این اقتصاد، دانش به عنوان مهمترین عامل تولید محسوب می شود و از آن به عنوان مهمترین مزیت رقابتی سازمان ها یاد می شود. در این اقتصاد دانشی، موفقیت سازمان ها به توانایی مدیریت این دارایی های نامشهود بستگی دارد. بر این اساس هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مدیریت دانش و سرمایه فکری در شکل گیری تفکر استراتژیک شرکت های دانش بنیان نوپا می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است.جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه مدیران و کارکنان شرکت های دانش بنیان نوپا بوده که تعداد ان ها 1054 نفر می باشد. همچنین حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 283 نفر تعیین گردید. روش نمونه گیری چند مرحله ای بوده و به صورت طبقه بندی و تصادفی می باشد. در این تحقیق به منظور جمع آوری داده ها و اطلاعات برای تجزیه و تحلیل از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. جهت تعیین پایایی 35 پرسشنامه پیش آزمون گردید و سپس با استفاده از داده های به دست آمده از این پرسشنامه و به کمک نرم افزار آماری spss میزان ضریب اعتماد با روش آلفای کرونباخ تایید شد. نتایج آزمون فرضیه ها حاکی از تایید تاثیر مدیریت دانش و سرمایه فکری در شکل گیری تفکر استراتژیک در این شرکت ها است. ادبیات موجود در این زمینه نیز نشان می دهند که مدیریت دانش و سرمایه فکری بر تفکر استراتژیک تاثیر مثبت می گذارد، تفکر استراتژیک در پی یافتن فرصت های منحصر به فرد و توسعه آنان است تا بدین وسیله ارزش خلق کند. یافتن فرصت ها مهم ترین کار یک مدیر با تفکر استراتژیک است. شرکت های دانش بنیان نوپا اگر بخواهد در محیط رقابتی امروز توانایی لازم برای مقابله با دیگر حریفان را داشته باشند، بایستی از تمامی منابع داخل و خارج شرکت به بهترین شکل استفاده کنند و یکی از ابزارهای استفاده بهینه از این منابع، نهادینه کردن تفکر استراتژیک در افراد و کل شرکت است.

مدیریت دانش، سرمایه فکری، تفکر استراتژیک