نظام میرزایی - گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان
مرضیه اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کاشان

باران اسیدی یکی از جدی ترین مسائل زیست محیطی ناشی از آلودگی هوا است. به نظر می رسد مشکل باران اسیدی به علت تخلیه اکسید گوگرد، نیتروژن و سایر اجزای موجود در جو است. هنگامی که آلاینده ها از مولکول های دی اکسید گوگرد (SO2) و اکسید نیتروژن (NOx) عبور می کنند، در جهت باد های غالب قرار می گیرند، در حضور نور خورشید به همراه بخار به اسید سولفوریک و اسید نیتریک تبدیل می شوند. اسید همچنین می تواند به صورت برف، غبار و گرد و غبار خشک باشد. باران اسیدی مسئول ویرانی شدید زیست محیطی در سراسر جهان است و بیشتر در ایالات متحده شمال شرقی، اروپای شرقی و به طور فزاینده ای در مناطق چین و هند اتفاق می افتد. آسیا افزایش قابل توجهی در میزان انتشار باران اسیدی به خصوص در چین و هند دارد، انتظار می رود این روند صعودی در آسیا ادامه یابد. باران اسیدی یک مسئله محیط زیست جهانی است که دلیل آن اثرات متقابل بر چرخه های بیوگرافی شیمیایی، اثرات مستقیم آن بر اکوسیستم و اثرات غیر مستقیم آن بر سلامت انسان است . مهمترین اثرات آسیب به زندگی آبزی آب شیرین، صدمه به پوشش گیاهی و آسیب رساندن به ساختمان ها و مواد است. دولت ها اکنون شروع به اعتراف می کنند که باران اسیدی یک مشکل زیست محیطی جدی است و بسیاری از کشورها اکنون اقداماتی را برای کاهش میزان انتشار گوگرد و نیتروژن انجام می دهند. این ترکیب باعث می شود که آب برای ماهی و سایر حیوانات آبزی سمی باشد. راه حل مبارزه با باران های اسیدی با محدود کردن انتشار آلودگی هایی است که باعث آن می شود. این به معنای سوختن سوخت های فسیلی کمتر است. بسیاری از دولت ها تلاش کرده اند گازهای خروجی را از طریق تمیز کردن دودکش های صنعتی و ترویج منابع جایگزین سوخت کاهش دهند. هدف از این مطالعه ارزیابی باران اسیدی، توزیع، رسوب گذاری، اثرات، روند زمان آلودگی اسید در سراسر جهان و راه حل های این مشکل است.

باران اسیدی، آلودگی هوا، اثرات، محیط زیست