ارزیابی کیفیت زندگی شهری در قالب شهر هوشمند (نمونه موردی: محله نوبر شهر تبریز)

امروزه در شهرهای جهان به مسئله شهر هوشمند توجه بسیاری شده است. چرا که الگوی شهر هوشمند به عنوان راهکاری جدید که با توجه به گسترش روزافزون تکنولوژی اطلاعات در شهرها و در راستای پاسخگوئی به نیازهای جدید شهروندان در زندگی شهری به وجود آمده است. در این زمینه، مردم و زندگی هوشمند در جایگاه و اهمیت بالایی قرار دارند. بطوریکه بدون مردم، هوشمندسازی اتفاق نخواهد افتاد. در این تحقیق با بررسی انواع مولف ههای شهر هوشمند و با توجه به اهمیت مردم و زندگی شهری به بررسی بعد زندگی هوشمند در محله نوبر تبریز پرداخته ایم. هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی وضعیت شاخص های کیفیت زندگی هوشمند در محله نوبر شهر تبریز و میزان تحقق پذیری و وجود این شاخ صها در این محدوده در این کلانشهر می باشد. روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش مطالعه توصیفی- تحلیلی می باشد و جمع آوری اطلاعات و داده ها به دو صورت پیمایشی (پرسشنامه) و اسنادی انجام پذیرفته است. پس از جمع آوری اطلاعات از ساکنین و مراجعه کنندگان به محله، با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ، به ارزیابی این اطلاعات پرداخته و میزان رضایتمندی افراد در هر یک از زیر مولفه های زندگی هوشمند که شامل: امکانات فرهنگی ، شرایط سلامتی، امنیت فردی، کیفیت مسکن، امکانات آموزشی، جذابیت های توریستی گردشگری و همبستگی اجتماعی می باشد، مورد ارزیابی قرار گرفت. با تایید شدن رابطه آماری بین زیر مولفه های کیفیت زندگی شهری و مولفه ی زندگی هوشمند، نتایج نشان می دهد که از دید شهروندان و ساکنین، این محله دارای مشکلاتی در ابعاد امکانات فرهنگی، امکانات سلامتی و بهداشتی و همچنین جذابیت های توریستی و گردشگری نسبت به سایر ابعاد بوده، نیازمند توجه بیشتر و ارائه راهکارهای هوشمند برای رفع این مشکلات می باشد.

Keywords:

شهر هوشمند , زندگی هوشمند , کیفیت زندگی