تندیس فرجی - دانشگاه بین الملل امام خمینی
محمدرضا جلالی - دانشگاه بین الملل امام خمینی

هدف: هدف از این پژوهش، بررسی پرخاشگری،اضطراب ، بازداری رفتاری و نگرش در مشاهده کنندگان اعدام است. روش : پژوهش حاضر از نوع علی_مقایسهای است.نمونه 90 نفر از ساکنان شهر تهران در سال 1397 هستند ، که به سه گروهی که اعدام در ملاءعام را از نزدیک مشاهده کرده بودند،فیلم صحنه ی اعدام را دیده بودند و کسانی که شاهد اعدام نبودند تقسیم شدند. گروه او6ل از شیوه ی نمونه گیری هدفمند ودو گروه دیگر از شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. سپس نمونه ها پرسش نامه را پر کردند و نتایج با هم مقایسه شد. پرسش نامه، فرمی 21 سوالی بود که به وسیله ی پژوهشگران ، با استنباط از پرسش نامه ی خشم ×اسپیلگر و پرسش نامه ی اضطراب بک طراحی شده بود.یافته ها : . نتایج حاکی از آن است که بین گروهی که صحنه اعدام را از نزدیک دیده اند و کسانی که به صورت غیرحضوری صحنه اعدام را دیده بودند و کسانی که صحنه اعدام را ندیده بودند از لحاظ اضطراب تفاوت معنیدار (0/001) وجود دارد، به این صورت که افرادی که صحنه اعدام را به صورت حضوری و غیرحضوری مشاهده کرده بودند، سطح اضطراب بالاتری نسبت به افرادی که صحنه اعدام را ندیده بودند، داشتند. همچنین نتایج نشان میدهد که بین گروهی که صحنه اعدام را از نزدیک و کسانی که به صورت غیرحضوری صحنه اعدام را دیده بودند و کسانی که صحنه اعدام را ندیده بودند از لحاظ پرخاشگری تفاوت معنیدار (0/001) وجود دارد، افرادی که صحنه اعدام را به صورت حضوری مشاهده کرده بودند، سطح پرخاشگری بالاتری نسبت به افرادی که صحنه اعدام را به صورت غیرحضوری دیده بودند و کسانی که صحنه اعدام را اصلا0 ندیده بودند پرخاشگری کمتری نسبت به گروهی که اعدام را غیر حضوری دیده بودند داشته اند .همچنین نتایج حاکی از آن است که سه گروه مورد مطالعه از نظر بازداری رفتاری و نگرش اجتماعی تفاوت معنیدار با هم ندارند. نتیجه گیری : می توان نتیجه گرفت که مشاهده ی اعدام (حضوری و غیر حضوری) باعث افزایش پرخاشگری و اضطراب در مشاهده کنندگان خود می شود و در نگرش اجتماعی و بازداری رفتاری آن ها تغییری ایجاد نمی کند.

اعدام در ملاء عام , پرخاشگری , اضطراب , بازداری رفتاری , نگرش اجتماعی