پروین یدالهی - استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
مریم قراچه - استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران.
نسرین شادمان - مربی گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی کازرون، کازرون، ایران.

مقدمه: وزن جفت از جمله شاخص های تعیین کننده سلامت و کفایت آن است که تحت تاثیر برخی ویژگی های باروری و بیوشیمیایی مادر قرار می­گیرد. از این رو مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین ویژگی های باروری و برخی مارکرهای خونی مادر با وزن جفت انجام گرفت. روش کار:این مطالعه مقطعی - تحلیلی در سال 1396 بر روی 365 زن زائو مراجعه کننده به زایشگاه والیعصر کازرون انجام گرفت. اطلاعات فردی و باروری مادران واجد شرایط (سن مادر، سن بارداری، وزن مادر در ابتدای بارداری، قد مادر، تعداد زایمان، میزان هموگلوبین، میزان هماتوکریت و وزن جفت) از طریق پرسشنامه محقق ساخته تکمیل گردید و جفت­های مورد نظر از طریق ترازوی استاندارد شده، وزن شدند. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های آماری ضرایب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام گرفت. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:میانگین وزن جفت­ها 9/127±583 گرم، میانگین شاخص توده بدنی آنان 03/5±1/25 کیلوگرم بر متر مربع، میانگین میزان هموگلوبین 94/0±75/12 میلی گرم در دسی لیتر و میزان هماتوکریت 92/2 ±23/28 درصد بود. بین وزن جفت با شاخص توده بدنی مادر و سن بارداری ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (05/0p<). همچنین بر اساس نتایج ضرایب رگرسیون چندگانه، دو متغیر شاخص توده بدنی و سن بارداری پیش بینی کننده مثبت وزن جفت بودند (به ترتیب با 20/0=β،24/0=β،001/0p<) و در مجموع 10% واریانس وزن جفت را تبیین می­نمودند، اما توزیع وزن جفت با دفعات بارداری، سن مادر، HB و HCT مادر ارتباط معنی داری نداشت. نتیجه گیری:بین وزن جفت با شاخص توده بدنی مادر و سن بارداری ارتباط معنی داری وجود دارد، لذا توصیه می گردد به منظور حفظ عملکرد مناسب جفت، مراقبت های صحیح در ایجاد توده بدنی مناسب و وزن گیری صحیح و احتیاط در زمان ختم بارداری انتخابی صورت گیرد.

شاخص توده بدنی, عوامل دموگرافیک, وزن جفت, HB, Hct