مقایسه اثر استامینوفن، مپریدین و ترکیب آنها در درمان درد محل جراحی پس از عمل جراحی سزارین انتخابی
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 383
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-22-3_001
تاریخ نمایه سازی: 8 مهر 1398
Abstract:
مقدمه: مدیریت درد بعد از جراحی، از مهم ترین چالش های بعد از سزارین میباشد. یک راهکار موثر در کنترل درد، پیشگیری از درد میباشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثربخشی پیشگیری از درد و عوارض جانبی استفاده از استامینوفن، مپریدین و ترکیب آنها بعد از عمل سزارین انتخابی تحت بی حسی نخاعی انجام شد.
روش کار: این مداخله دوسوکور تصادفی در سال 1396 بر روی 120 زن با بارداری کامل با طبقه بندی I انجمن بیهوشی آمریکا تحت عمل جراحی سزارین انتخابی با بی حسی نخاعی در بیمارستان حافظ شهر شیراز انجام شد. بیماران به طور تصادفی به سه گروه 40 نفری تقسیم شدند که پس از زایمان، زمانی که بندناف بسته شد، قبل از پایان عمل جراحی، دارو مورد مطالعه به بیماران تزریق می شد. بیماران به ترتیب 15 میلی گرم بر کیلوگرم استامینوفن وریدی، 5/0 میلی گرم/ کیلوگرم مپریدین وریدی و ترکیبی از هر دو را دریافت می کردند. پس از بستن بندناف، گروهها با توجه به شدت درد و عوارض بعد از عمل مقایسه شدند. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های آنووا و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین نمره شدت درد در 6 ساعت اول پس از عمل، در بیماران تحت درمان با استامینوفن داخل وریدی به طور معنی داری کمتر از گروه مپریدین داخل وریدی بود (001/0p<). در گروه مپریدین به همراه استامینوفن، متوسط نمره شدت درد، طول مدت بهبودی و فاصله زمانی بین تزریق اولیه و دوز اضافی ضددرد در مقایسه با دو گروه دیگر، به طور معنی داری کمتر بود (001/0p<). به علاوه، بروز سردرد پس از عمل در گروههای مپریدین و لرز پس از عمل در گروههای استامینوفن به طور معنی داری بیشتر از گروه ترکیبی بود (005/0=p).
نتیجه گیری: استامینوفن در کنترل درد پس از عمل نسبت به مپریدین اثر بیشتری داشته و ترکیب آنها دارای اثر ضددرد بسیار بیشتر و عوارض جانبی کمتری میباشد.
Keywords:
Authors
زینب فتاحی
استادیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
الهام اسدپور
استادیار گروه فارماکولوژی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
لاله دهقان پیشه
استادیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
علی کرمی
استادیار گروه بیهوشی، مرکز تحقیقات بیهوشی و مراقبت های ویژه، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :