محمد مردانی شهر بابک - مخابرات-مدیریت استراتژیک
شهاب عبدالملکی - علوم و تحقیقات تهران

امروزه سامانه­های شناسایی با امواج رادیویی (RFID) عمدتا در زندگی روزمره­ اشخاص استفاده می­شود. این سامانه­ها در زمینه­هایی نظیر پزشکی، نظامی و تشخیص هواپیماهای خودی از دشمن کاربرد دارد. از حیث اهمیت امنیت این سامانه­ها، پروتکل­های متفاوتی برای احراز هویت پیشنهاد شده است. آقای پنگ و همکاران، یک پروتکل احراز هویت مبتنی بر استاندارد EPC C-1 G-2 ارائه دادند. طراحان آن ادعا کردند که از لحاظ امنیتی و محرمانگی امن و در مقابل حملات مقاوم است. در این مقاله نشان داده می­شود که برخلاف ادعای طراحان، پروتکل مذکور امن نیست و در مقابل حملاتی نظیر کشف کلید، جعل برچسب، جعل کارت­خوان و ناهم زمانی ضعف­ دارد. همچنین به منظور افزایش امنیت کاربران این سامانه ها، یک پروتکل بهبودیافته پیشنهاد داده و نشان می دهیم این پروتکل در مقابل حملات ذکرشده امن است. بعلاوه پیچیدگی و کارایی پروتکل­های ارایه شده با پروتکل پیشنهادی مقایسه گردیده و نشان داده می­شود که با تغییراتی در پروتکل، مشکلات­ امنیتی آن به طور کامل برطرف شده است.  در نهایت، امنیت پروتکل بهبودیافته با برخی از پروتکل­های مشابه مقایسه می شود..

پروتکل های احراز هویت سامانه های RFID, استاندارد EPC C1 G2, امنیت, محرمانگی, حمله ها