کاهش اثرات آشفتگی جریان هوا در مخابرات نوری فضای آزاد با به کارگیری کد های فضا- زمان بر اساس ساختار چند چشمه ای

سیستم های مخابرات نوری فضای آزاد، به دلیل امکان ارسال پهنای باند زیاد و امنیت بالا می تواند جایگزین مناسبی برای سیستم های رادیوئی باشد. مشکل اصلی به کارگیری این سیستم ها، وجود پدیده های جوی محیط انتشار نظیر توربولنس است. توربولنس ناشی از تغییرات ضریب شکست محیط انتشار در مسیر بین فرستنده و گیرنده است که موجب تغییرات شدت نور در گیرنده می شود. برای بیان شدت نوسانات نور دریافتی لینک های مخابرات نوری زمینی عمدتا از تابع توزیع گاما – گاما استفاده می شود. توربولنس موجب می شود که نور منتشرشده در کانال انتقال دچار پدیده چند مسیرگی گردد و رفتاری مشابه با پدیده محوشدگی در کانال مخابرات سیار داشته باشد. در سیستم مخابرات سیار نسل سوم به بعد، برای غلبه بر پدیده محوشدگی از روش چند فرستنده و چند گیرنده به صورت ساختارMIMO استفاده می شود. در این مقاله برای غلبه بر پدیده توربولنس، بنا بر ملاحظات عملی، استفاده همزمان از روش متوسط گیری دهانه لنز گیرنده و تکنیک چند فرستنده و یک گیرنده (MISO) به همراه کدهای فضا – زمان در کانال با تابع توزیع گاما - گاما ارائه شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهند که در یک لینک مخابرات نوری با 4 فرستنده و یک گیرنده و برد 10کیلومتر نرخ خطای بیت همواره کمتر از6-10 خواهد بود.

Keywords:

مخابرات نوری فضای آزاد , توربولنس , روش چند فرستنده و یک گیرنده MISO , کدهای فضا - زمان