احمد غضنفری - دانشگاه جامع امام حسین (ع)
محمد کارگر - دانشگاه جامع امام حسین (ع)

مقدمه:در این مقاله، تاثیر عوامل فردی و سازمانی بر روحیه نظامی و مقابله با تهدید کارکنان یک واحد نظامی مورد بررسی قرارگرفته است. روش:جامعه آماری، کارکنان پایورشاغل یک واحد نظامی می باشند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران برابر 210 نفر تعیین، و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نمونه ها انتخاب شدند. روش تحقیق کاربردی و از نوع پیمایشی است. ابزار تحقیق دو پرسشنامه بسته پاسخ می باشد که عبارتند از پرسشنامه روحیه نظامی و پرسشنامه مقابله با تهدید. ضریب پایایی پرسشنامه نهایی به روش آلفای کرونباخ(0/96)محاسبه شده است. داده های تحقیق در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی ار قبیل آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون چند متغیری تحلیل شدند. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که بین روحیه نظامی و مقابله با تهدید رابطه مستقیم وجود دارد. از بین عوامل سازمانی فقط درجه و جایگاه خدمتی بر میزان مقابله با تهدید تاثیر گذار می باشد. همچنین از بین عوامل و ویژگی های سازمانی عواملی همچون مدت آموزش، سابقه و سن بر روحیه نظامی تاثیر دارند. بحث: نتایج تحقیق یک مدل علی - مقایسهای را تایید نمود که هدف آن یافتن علتهای احتمالی یک الگوی رفتاری مقابله ای میباشد.

روحیه نظامی, عوامل فردی, عوامل سازمانی, میزان مقابله با تهدید, کارکنان واحد نظامی