فائزه جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گرایش آلودگی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر
نسرین حسن زاده - استادیار و عضو هیئت علمی گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه ملایر

هوای تمیز و پاک یک نیاز اساسی برای حفظ سلامت انسان است، بااینحال، آلودگی هوا به عنوان یک تهدید جدی برای کشورهایتوسعه یافته و درحال توسعه مطرح است. در این راستا، نظارت و مدلسازی کلاسیک به منظور افزایش آگاهی ما در خصوص آلاینده هاینو ظهور و اثرات آن تا بر سلامت، حیاتی است و پیش بینی و مدیریت تغییرات غلظت آلاینده ها در اتمسفر، به توانایی ما برای پیش بینیو شناخت دقیق آن تا بستگی دارد. مدل Air Q یکی از معتبرترین روش ها جهت کمی سازی اثرات آلودگی هوا بر مبنای روش ارزیابی خطر است که بیشتر از نوع آماری- اپیدمیولوژیکی بوده و توسط WHO در سال 2004 ارائه شده است. این مدل کاربر راقادر می سازد اثرات بالقوه ناشی از تماس با یک آلاینده مشخص بر انسان را در یک ناحیه معین و طی دوره زمانی خاص ارزیابی نمایدو یک ابزار معتبر و قابل اعتماد به منظور برآورد اثرات کوتاه مدت آلاینده های هوا است. برخی از مدل های ارزیابی کیفیت هوا توسعه یافتهاست که در مدیریت کیفیت هوا نقش مهمی ایفا می کند. این مقاله توضیحات مختصری در مورد مدلهای Air Q از جمله مدل هایپراکندگی مانند مدل جعبه ای، مدل گاوس، مدل لاگرانژی و چندین مدل دیگر ارائه میدهد.

آلودگی هوا، اثرات بهداشتی، مدل Air Q ، سلامت عمومی، مطالعات اپیدمیولوژیکی