تحلیل روند وقوع پدیده گردوغبار در دزفول با استفاده از آزمون آماری ناپارامتری من- کندال

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 540

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

TICD02_128

تاریخ نمایه سازی: 13 مهر 1398

Abstract:

گردوغبار یکی از پدیده های اتمسفری است که آثار و پیامدهای زیست محیطی نامطلوبی را برجای می گذارد و یکی از مشکلاتاصلی مردم در غرب و جنوب غرب کشور به شمار می رود. یکی از شیوه های مناسب جهت بررسی روند تغییرات بیابانزایی وفرسایش بادی در مناطق خشک و فراخش بررسی روند تغییرات گردوغبار میباشد برای تجزیه وتحلیل سالیانه فراوانی وقوعگردوغبار از دو ایستگاه دزفول و سفی آباد در یک دوره آماری مشترک 1994-2013 استفاده شدند. روش آماری ناپارامتری من- کندال برای تعیین روند زمانی و معنی داری روند به کار گرفته شد که نتایج نشان داد که هر دو ایستگاه دارای روند هستند ولیفقط ایستگاه سفی آباد دارای روند معنی داری میباشد؛ و همچنین ایستگاه سفی آباد دارای روند افزایشی و دزفول دارای روندکاهشی می باشد. برای تعیین جهش در سریهای زمانی از آزمون پیتت استفاده شد که نشان داد که در ایستگاه سفی آباد درسال 2010 دارای جهش بوده است. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل آماری فراوانی وقوع گردوغبار نشان می دهد که در ایستگاهسفی آباد بیشترین فراوانی سالیانه گردوغبار در سال 2009 با 631 رخداد است و کمترین فراوانی در این ایستگاه سال 1998 با5 رخداد هست بیشترین فراوانی ماهانه گردوغبار در ایستگاه سفی آباد در ماه ژوئیه با 1153 رخداد است و کمترین فراوانی وقوعگردوغبار در این ایستگاه در ماه دسامبر با فراوانی 67 رخداد طی این بازه زمانی می باشد.؛ و در ایستگاه دزفول بیشترین فراوانیسالیانه گردوغبار در سال 2008 با 499 رخداد است و کمترین فراوانی در این ایستگاه سال 2001 با 90 رخداد هست فراوانیماهانه روزهای همراه با گردوغبار نشان داد که بیشترین فراوانی گردوغبار در ایستگاه دزفول در ماه ژوئیه با 1415 رخداد استو کمترین فراوانی وقوع گردوغبار در این ایستگاه در ماه دسامبر با فراوانی 40 رخداد طی این بازه زمانی می باشد.

Authors

نجمه گنجی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

ملیحه بهرنگ منش

دانشجوی کارشناسی ارشد بیابانزدایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

حسن خسروی

دانشیار، گروه احیا مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران