نگاهی به تغیراتی سبکی ادبیات معاصر با محوریت ادبیات داستانی

داستان نویسی در ادبیات ایران قدمتی دیرینه دارد، اما داستان نویسی به شیوه نوین و مدرن از نیمه دوم قرن نوزدهم آغاز شد، جایی که با رواج آثار اروپایی در این عرصه، سبک، قالب، مضامین و زبان دست خوش تغییراتی شد. در این مقاله سعی شده است با استفاده از منابع گوناگون، و با روش کتابخانه ای، توصیفی و تحلیلی به بررسی تغییر و تحوالت نثر در عرصه های گوناگون با محوریت ادبیات داستانی پرداخته شود. ادبیات معاصر ایران با وقوع انقالب مشروطه وارد عرصه نوینی شد و فراز و فرود های بسیاری را تجربه کرد، ادبیات داستانی معاصر ایران نیز علی رغم اینکه در بعضی از محور ها از قبیل رمان، فرمی مشابه سبک های اروپایی و غربی دارد، نگاه سنتی و کالسیک خود را نسبت به موضوعات حفظ می کند، از زبان رسمی و خشک دوره قبل فاصله می گیرد و در عرصه های صرف، نحو، نوع توصیفات، قالب ها و سبک پا به عرصه جدیدی می گذارد.

Keywords:

ادبیات , ادیبات معاصر , داستان , سبک