محمدتقی حیدری - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زنجان
لیلا هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه زنجان
مینا باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مراغه

مفهوم زیست پذیری به عنوان رویکردغالب در مسائل شهری5 قرن حاضراز دغدغه های نوین برنامه ریزی شهری است که تفکرات شهراندیشان را با چالش هایی مواجه ه می نماید . از آنجایی که این مفهوم رویکردی است در پاسخگویی به معضلات ناشی از مدرنیسم شهری، پر واضح است که ابعاد مختلف زندگی مدنی نیز در رابطه با این مفهوم به چالش کشیده خواهد شد . یکی از این ابعاد، بعد اجتماعی زیست پذیری شهر است که نقش بسزایی در سرزندگی و پایداری یک شهر دارد. لذا هدف از این پژوهش بررسی زیست پذیری اجتماعی شهر با رویکرد آمایش شهری می باشد. در این راستا با استفاده از پرسشنامه تهیه شده برمبنای شاخص ها وگویه های اجتماعی زیست پذیری و تعیین اوزان این شاخص ها با تکنیک AHP وسپس رتبه بندی آنها در مدلVikorمشخص شد که منطقه سه شهری زنجان زیست پذیرترین منطقه از نظر ب9عد اجتماعی می باشد و مناطق یک و دو در اولویت بعدی جای دارند. و در گام آخر راهبردهای استراتژیک در چارچوب تکنیک آیدا AIDA ویافته های تحقیق به منظور بهینه کردن شرایط زیست اجتماعی ارائه شد.

زیست پذیری، اجتماع شهری، منطقه بندی، شهر زنجان ، AIDA