مفهوم زیبایی ازمنظرعین القضات و توماس آکوئیناس

زیبایی و موضوعات مرتبط با آن همواره از مسائل مهم و عمده در کلام اندیشمندان بوده است، با این هدف که از طریق بررسی دقیق معنای آن بتوانند به معیاری برای زیبایی دست یابند و در نیل به آن دیگر مسائل را با بحث زیبایی همسو کنند. سنت گرایان عموما از نوعی زیبایی در آثار هنری یاد می کنند که شانی وجودی دارد و در تقابل با آن رشته از دانش است که با واژه aesthetics مشتق از واژه aesthesis یونانی به معنای حسی است. رکن اصلی عقاید عین القضات در باب زیبایی، عشق و محبت است. او به مکتب جمال در عرفان ایرانی و اسلامی وابسته است، مطابق با اصول آن مکتب خداوند زیبای مطلق است. و همه ی ذرات هستی عکسها و جلوه هایی از جمال مطلق خداوند به شمار می آیند. از نظر او زیبایی، مادر عشق است. و زیبایی ها و عشق های مجازی نردبان وصول به زیبایی واقعی به شمار می آیند. توماس آکوئیناس در بخش های متعددی از کتاب های خود به بررسی مفهوم زیبایی پرداخته است. او این اشارات را به صورت پراکنده و ضمنی مطرح کرده و کتاب یا فصل مستقلی در این خصوص تالیف نکرده است. اگرچه او بسیاری از تصوراتش در باب زیبایی را از پیشینیان خود اقتباس کرده، آنها را به روش خود و در راستای نظریاتش درباره ی وجود و معرفت تفسیر کرده است. بحث از زیبایی در اندیشه ی آکوئینی در دو ساحت زیبایی متعالی و زیبایی محسوس مطرح می شود. در این مقاله که به روش توصیفی و براساس مروری بر منابع موجود نگاشته شده است سعی در بررسی تطبیقی زیبایی از منظر این دو عارف می باشد

Keywords:

زیبایی , زیبایی شناختی , عین القضات همدانی , توماس آکویناس۔