مریم یاملائی - کارشناسی ارشد مهندسی بیومکانیک دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات
مهدی نویدبخش - دکترای مهندسی بیومکانیک دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات
کامران حسنی - دکترای مهندسی بیومکانیک دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات

رسوب پرچی و ایجاد عارضه ای به نام پلاک چربی در رنگ های شریانی به مرور موجب مسدود شدن آن میشود . استنت های عروقی یکی از بهترین شیوه های درمانی در رفع انسداد گرفتگی های عروقی میباشد . در این مطالعه ما با هدف بررسی دو متریال جدید و رایج استیل و پلیمر اقدام به مقایسه بیومکانیکی استنت ها و برهمکنش آن ها با رگ پرداختیم . همانند بسیاری از مطالعات سال های اخیر از شیوه شبیه سازی و حل عددی که در زمینه ی کاهش صرف زمان و هزینه نسبت به مطالعات آزمایشگاهی اقدام به بررسی مطالعه شد . در ابتدا یک هندسه رگ با استفاده از نرم افزار میمیکس به طور کاملا واقعی به واسطه تصاویر دیجیتال ام ار ای به دست آمد . مدل هندسه یکی از استنت های رایج در درمان گرفتی عروق در نرم افزار سالیدورک طراحی شد . مجموع رگ و استنت شبیه سازی شده وارد نرم افزار المان محدود آباکوس جهت تعیین شرایط مرزی و اولیه بر اساس خاسته مسئله و شروع روند حل عددی گشت . در خصوص استنت ها در دو حالت ساختار مواد سازنده ، از جنس پلیمر زیست تخریب پذیر و استیل ضد زنگ استفاده شد . پس از آنالیز های صورت گرفته مشاهده شد که ساختار پلیمری در ایجاد تنش و کرنش در استنت شریانی نسبت به همسان استیلی خود نتایج بهتری را از خود نشان داد . کاهش تنش و کرنش در استنت موجب کاهش ریسک خطر شکستگی و از بین رفتن روند درمان در رگ های بیمار خواهد شد . در خصوص برهمکنش استنت و رگ یکی از مهم ترین مسائل پیش رو ،پیشگیری از آسیب هرچه کمتر دیواره های رگ در زمان استنت گذاری بود . در حالت استفاده از استنت شریانی با جنس پلیمری مشاهده شد که تنش ایجاد شده در بدنه رگ نسبت به استنت استیل افزایش داشته و این مشاهده میتواند نشان دهد ریسک آسیب دیدگی در حالت استفاده از استنت پلیمری زیست تخریب پذیر بیشتر کند خواهد بود . از طرفی چون هردو استنت در در مقدار تنش های ایجاد شده به واسطه ی آن ها در ناحیه امنی از لحاظ عددی داشته اند استفاده از استنت پلیمری با توجه به عدم ایجاد انسداد بعد از کارگذاری مفید بوده و در جراحی های استنت گذاری پیشنهاد میشود

استنت شریانی ، مدل سازی ، بیومکانیک ، هندسه عروق ، حل عددی