ارزیابی اقتصادی و اجرایی ارتقاء سرعت در راه آهن کشور با استفاده از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP (مطالعه موردی:محور راه آهن تهران- مشهد)

به منظور ارتقاء سطح کیفی خدمات و افزایش سرعت مسیر قطارها علی الخصوص قطارهای مسافری، روش های مختلفی را می توان به کار برد. از جمله این روش ها میتوان به روش های متدوال ارتقاء سرعت روی خطوط موجود و یا ایجاد زیر ساخت های جدید به منظور دستیابی به سرعت های بالای بهره برداری اشاره نمود. از آنجا که گزینه های مختلف بهبود وضعیت خدمات دهی به دلیل محدودیتهای منابع، ممکن است باعث ایجاد تردید در تصمیم گیری صحیح در جهت تحقق اهداف تعریف شده گردد، لذا انجام مطالعات اقتصادی و اجرایی و استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره، باعث جهت گیری مناسب گزینه نهایی انتخاب شده می گردد.برای به نتیجه رسیدن هدف این تحقیق مدل مناسب جهت اخذ تصمیم نهایی به منظور بهبود کیفیت خدمات ارائه شده توسط سیستم حمل و نقل ریلی ، در ابتدا پرسشنامه ای طراحی، سپس تحلیل های آماری توسط نرم افزار SPSS انجام و پایایی آن اثبات گردید و در ادامه پرسشنامه ها در اختیار جامعه آماری متشکل از 16 نفر از مدیران ارشد و کارشناسان راه آهن قرار و تحلیل های آن با بهره گیری از روش AHP منطبق بر مقایسات زوجی به کمک نرم افزار Expert Choice انجام گردید که توسط آن نرم افزار وزن معیارها(عوامل) که عبارتند از : ارزش خالص کنونیNPV با وزن 0,377، دوره بازگشت سرمایه با وزن 0,267، سرعت اجرا با وزن 0,158، انتقال تکنولوژی با وزن 0,76 ، امکان بومی کردن با وزن 0,61، تنوع ترافیکی با وزن 0,38 و مشتری مداری با وزن 0,23 بدست آمدند و پس از بدست آمدن وزن معیارها، گزینه ها به شرح، ارتقاء سرعت با وزن 0,588 و احداث راه آهن سریع السیر با وزن 0,412رتبه بندی گردید، که به این ترتیب ارتقاء سرعت با 59% و احداث راه آهن سریع السیر با 41% رتیه بندی گردید.

Keywords:

راه آهن سریع السیر , افزایش سرعت , فرآیند تحلیل سلسله مراتبیAHP , رتبه بندی گزینه ها , اثر اقتصادی و اجرایی