سمیرا رضایی - کارشناسی ارشد معماری دانشگاه بین الملل آزاد اسلامی قشم. ایران

یکی از عرصه های دستیابی به انعطاف پذیری، به کار بردن روش های ساخت در طراحی مجتمع، واحدمسکونی و ریزفضاها است. دستیابی به انعطاف پذیری واقعی باید به طور همزمان هم در طراحی و همدر ساخت مورد توجه قرار گیرد. در حین طراحی، نقطه ی آغاز برای ساخت مسکن انعطاف پذیر،حذف عناصر انعطاف ناپذیر است. در حال حاضر شیوه ی معمول در صنعت ساختمان، ساخت دیوارهاییانعطاف ناپذیر است که با پارتیشن های داخلی که دیوار باربر هستند، تقسیم بندی می شوند. اما با استفادهاز روش های مدرن ساخت، امکان این وجود دارد که خان ها بدون صرف هزینه های زیاد به صورتانعطاف پذیر ساخته شوند. لذا هدف از این نوشتار، طراحی خانه مسکونی با رویکرد انعطاف پذیری وارایه راهکارهایی برای دستیابی به فضایی متناسب با نیازهای در حال تغییر کاربران در فضاهای واحدهایمسکونی امروز در شهر مشهد اختصاص دارد. نتایج حاصل از این تحقیق در طراحی وبهبود فضاهایمسکونی تاثیر گذار خواهد بود و رضایتمندی بیشتر ساکنین از فضای زندگی را فراهم می آورد.

مسکن، انعطاف پذیری، راهکار، طراحی