رویا نعمتی وناشی - کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
رضا نعمتی وناشی - کارشناسی، روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر سازش یافتگی دوتایی (والدین) و سبک های فرزند پروری والدین در سازگاری اجتماعی و عاطفی دانش آموزان مقطع متوسطه در شهر تهران می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش عبارت است از کلیه ی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه که در دبیرستان های شهر تهران در سال تحصیلی 95-1394 در رشته های مختلف و در پایه های تحصیلی اول، دوم و سوم مشغول به تحصیل هستند. نمونه مورد مطالعه در این پژوهش، شامل 300 نفر از دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر تهران است که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. به این صورت که از بین مناطق شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران یک منطقه به صورت تصادفی انتخاب و سپس در داخل آن منطقه چند دبیرستان به تصادف انتخاب و سپس از بین هرکدام از این دبیرستان چند کلاس انتخاب و تمام دانش آموزان آن کلاس همراه با والدینشان به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش دانش آموزانی برای نمونه حاضر انتخاب شدند که هر دو والد آنها در قید حیات بوده و باهم زندگی می کنند. این پژوهش ازنظر شیوه گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی و ازنظر هدف، کاربردی و از نظر جمع آوری اطلاعات، میدانی است. ابزار اندازه گیری مقیاس سازش یافتگی دوتایی ( DAS )، مقیاس سبک های فرزند پروری و پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی ( AISS ) بود؛ که روایی و پایایی آنها در پژوهش های مختلف مورد تایید است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آزمون خی دو و همبستگی اسپیرمن استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد بیشترین درصد فراوانی دانش آموزان با سازگاری عاطفی خوب مربوط به فرزندان والدینی است که از سازش یافتگی بالایی برخوردار بودند. همچنین بیشترین درصد فراوانی، دانش آموزان با سازگاری اجتماعی متوسط، مربوط به والدین با سازگاری بالا بود؛ و کمترین درصد فراوانی دانش آموزان با سازگاری اجتماعی خیلی ضعیف مربوط به فرزندان والدینی بود که سازگاری بالا داشتند. نتایج آزمون آماری خی دو نیز نشان می دهد که بین سازگاری والدین و سازگاری اجتماعی و عاطفی فرزندان رابطه معناداری وجود دارد. علاوه بر این سبک فرزند پروری مقتدرانه با سازگاری عاطفی و اجتماعی خیلی خوب رابطه مثبت دارد و از طرفی دیگر سبک فرزند پروری مستبدانه و سهل گیرانه با سازگاری عاطفی و اجتماعی خیلی ضعیف یا پایین فرزندان رابطه مستقیم دارد.

سازش یافتگی دوتایی (والدین)، سبک های فرزند پروری والدین، سازگاری اجتماعی، سازگاری عاطفی