نقش امیدواری در پیش بینی بهزیستی روا نشناختی سربازان با میان جیگری خودکنترلی

امیدواری افراد را با وجود موانع به اهداف دشوارشان متعهد میسازد و بسیاری از روانشناسان امیدواری را عامل مهمی در بهزیستی روانشناختی افراد به شمار می آورند و از طرفی خودکنترلی نیز در بهزیستی روانشناختی افراد تاثیرگذاراست.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش امیدواری در پیشبینی بهزیستی روانشناختی سربازان با میان جیگری خودکنترلی بود.مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود و جامعه آماری شامل تمام سربازان پادگان تیپ 277 شهرستان قوچان در سال 1395-96 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای، تعداد 200 سرباز با برخورداری از معیارهای ورود به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه‎های امیدواری میلر، خودکنترلی تانجی و بهزیستی روان‎شناختی ریف بود. برای آنالیز داده ها از آمار توصیفی جدول فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی ضریب همبستگی و تحلیل رگرسیون با به کارگیری نرم افزار SPSS نسخه 20 در سطح P<0/01 استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین امیدواری و خودکنترلی با بهزیستی روان‎شناختی رابطه‎ی مثبت و معنادار وجود دارد . P<0/001 نتایج حاصل از محاسبه رگرسیون پیشبینی کنندگی امیدواری بر بهزیستی روانشناختی، بیانگر وجود رابطه آماری معنیدار بود β=0/13 ، R2 =0/02، F=65/05 و P=0/01 و همچنین نتایج حاصل از محاسبه رگرسیون پیشبینی کنندگی خودکنترلی بر بهزیستی روانشناختی، بیانگر وجود رابطه آماری معنیدار بود β=0/56 ، R2 =0/22، F=65/05 و . P=0/001بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش می‎توان نتیجه گرفت، خودکنترلی و امیدواری دو پیش بین در بهزیستی روانشناختی سربازان بودند و همچنین میتوان بیان کرد که خودکنترلی متغیر قویتری نسبت به امیدواری در پیش بینی بهزیستی روانشناختی است، لذا، توصیه می‎گردد با برگزاری کالس‎های آموزشی جهت ارتقاء میزان امیدواری و خودکنترلی سربازان، زمینه افزایش بهزیستی روان‎شناختی در آن‎ها فراهم گردد.

Keywords:

امیدواری , خودکنترلی , روانشناختی , سربازان.