آمنه یزدانفر - استادیار، گروه پوست، مرکز تحقیقات پسوریازیس، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان،ایران
لیلا خضریان - دستیار، گروه پوست، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
آذر پیردهقان - دانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
مژگان بهادری - دستیار، گروه پوست، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مقدمه: آکنه از جمله شایعترین بیمار یها در درماتولوژی است. گفته شده آکنه و افزایش وزن از جمله مارکرهای کلینیکال هایپرآندروژنیسم م یباشند، و به نظر م یرسد چاقی با افزایش پاسخ دهی به هورمو نهای آندروژن و نیز افزایش شدت آکنه همراهی دارد. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط شدت آکنه با BMI بیماران به منظور کمک به درمان و کنترل آکنه م یباشد. از BMI به عنوان ایندکس قابل محاسب های از وزن بدن که در تحقیقات جهت تحلیل آماری مناس بتر به کار برده م یشود،استفاده شده است. روش کار: این مطالعه به صورت مورد شاهدی انجام شد. پس از اخذ رضایت، 220 مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان فرشچیان وارد مطالعه شدند. همه افراد مورد مطالعه زن بودند. 110 نفر مورد مبتا به آکنه و 110 نفر بدون بیماری آکنه در گروه شاهد قرار گرفتند. دو گروه از نظر سنی مشابه بودند، سپس دو گروه از نظر BMI با هم مقایسه شدند.یافته ها: در مقایسه بین 110 بیمار زن با آکنه با 110 فرد سالم ارتباط معناداری بین BMI با آکنه به دست آمد. 001 / P = 0 ، اما از نظر آماری ارتباط مستقیم بین شدت آکنه با BMI پیدا نشد . P = 0/384 نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد آکنه و BMI با هم مرتبط هستند و شناسایی و درمان این بیماران از نظر چاقی ضرورت دارد، هم چنین کنترل چاقی و سندرم متابولیک به روند درمان آکنه بیماران نیز کمک میکند.

آکنه نمایه توده بدنی شدت بیماری