علیرضا راستگوی حقی - استادیار، گروه آسیب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان،ایران
محمدعلی سیف ربیعی - دانشیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان،ایران

مقدمه: دیابت به علت شیوع و موربیدیتی بالا بعنوان یک مشکل بهداشتی مهم در سرتا سر دنیا مطرح می باشد. دیابت نوع 2، نوعی اختال متابولیک است که با افزایش قند خون مشخص می شود و علت آن مقاومت به انسولین، کمبود نسبی انسولین و یا هردو است. هدف از مطالعه حاضر مقایسه میانگین حجم پ کلاتی MPV: Mean Platelet Volume دربیماران مبتا به دیابت نوع دو با افراد سالم و بررسی ارتباط MPV با سطح گلوکز خون در آنان است. روش کار: در این مطالعه که به روش مورد شاهدی انجام گرفت جامعه مورد مطالعه عبارت بود از کلیه بیماران با تشخیص دیابت نوع دو که طی سال های 95 - 1394 به آزمایشگاه بیمارستان بعثت همدان مراجعه کرده بودند. تعداد 60 نفر بیمار بعنوان گروه مورد و 60 نفر بعنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. میزان MPV,HbA1c و FBS در هر دو گروه اندازه گیری شد و کلیه داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه 16 گردید. آنالیز داده ها با آزمون های آماری کای اسکور، t و من ویتنی انجام شد. سطح معنی داری برابر با 05 / 0 منظور گردید. یافته ها: میانگین سنی افراد گروه شاهد برابر با 78 / 41 سال و افراد گروه مورد برابر با 58 / 41 سال بود. میانگین حجم پلاکتی در گروه مورد برابر با 42 / 8 و در افراد شاهد برابر با 74 / 7 بود که با توان آماری خیلی بالا این تفاوت معنی دار بود 001 / P = 0 . میانگین حجم پلاکت در گروه مورد در افرادی که HbA1c کمتر و مساوی 7 داشتند کمتر از افرادی بود که HbA1c بیش از 7 داشتند و این تفاوت معنی دار بود 001 / . P = 0 نتیجه گیری: از آنجاییکه حجم پ کلاتی در گروه مورد در مقایسه با گروه شاهد بطور معنی داری بالاتر بود. بنابراین، میانگین حجم پ کلاتی م یتواند به عنوان یک شاخص ساده و مقرون به صرفه برای پیگیری بیماران مبتا به دیابت ملیتوس نوع دو باشد.

پلاکت خون دیابت شیرین نوع 2 هموگلوبین گلیکوزیله آ