مقایسه تاثیر نوروفیدبک و نوروفیدبک به همراه آموزش والدگری بارکلی بر ابعاد توجه و ادراک شنیداری کودکان با اختلال نقص توجه- بیشفعالی
Publish place: Clinical Journal of Avicenna، Vol: 25، Issue: 3
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 485
This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SJH-25-3_003
تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1398
Abstract:
سابقه و هدف: اختلال نقص توجه- بیشفعالیADHD: Attention Deficit/ Hyperactivity Disorder)یکی از اختلالات شایع روانپزشکی است که باعث آسیب تحصیلی، اجتماعی و خانوادگی میشود. در اینارتباط، پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر آموزش نوروفیدبک و نوروفیدبک به همراه آموزش والدگری بارکلی بر ابعاد توجه و ادراک شنیداری کودکانADHDانجام شد.مواد و روشها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترلSham با سه مرحله پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری 10 هفتهای بود. جهت انجام این مطالعه 42 پسر دوره ابتدایی مبتلا بهADHDدر سال 1396 به شکل هدفمند به همراه مادرانشان انتخاب شدند و با استفاده از گمارش تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل تقسیم گردیدند. گروه های نوروفیدبک و ترکیبی هرکدام طی 30 جل سه 30 دقیقه ای، هفته ای سه بار تحت آموزش نوروفیدبک و مادران گروه ترکیبی به مدت نه جل سه یک ساعته هفتگی تحت آموزش والدگری بارکلی قرار گرفتند. شایان ذک ر است که در گروه کنترل نوروفیدبک بدون تنظیمات هدفمند و به صورت دریافت پاداش های تصادفی اجرا گردید. کلیه کودکان بااستفاده از آزمون عملکرد پیوسته دیداری/شنیداری در سه مرحله مورد ارزیابی قرار گرفتند. دادههای بهدست آمده با استفاده از آزمونRepeated Measures ANOVAو توسط نرم افزارSPSS23 تجزیه و تحلیل گردیدندیافته ها : بر مبنای نتایج افزایش معنا دار هوشیاری شنیداریP≤0.005کانون توجه شنیداریP≤0.001زمان واکنش شنیداریP≤0.012ادراک شنیداریP≤0.003و در نتیجه بهبودی معنادار علایم ADHDدر هر دو گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل در مراحل پس آزمون و پیگیری م شاهده شد اما تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش مشاهده نگردید. نتیجه گیری: آموزش نوروفیدبک و نوروفیدبک به همراه آموزش والدگری بارکلی تاثیر یکسانی بر افزایش ابعاد توجه و ادراک شنیداری کودکانADHDدارند
Keywords:
Authors
الهه حجه فروش
دانشجوی دوره دکتری روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران
الهام فروزنده
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، واحد نایین، دانشگاه آزاداسلامی، نایین، ایران
حمید میرحسینی
استادیار، مرکز تحقیقات اعتیاد و علوم رفتاری، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
احمد عابدی
دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران