بررسی سندرم استیونس جانسون و نکرولیز اپیدرمی سمی در بیماران بستری در بیمارستان سینای همدان: یک مطالعه 16 ساله

سابقه و هدف: سندرم استیونس جانسونSJS: Stevens-Johnson Syndromeو نکرولیز اپیدرمی سمی TEN: Toxic Epidermal Necrolysisاز جمله واکنشهای شدید و بالقوه تهدیدکننده حیات میباشند که اگرچه بروز کمی دارند؛ اما به دلیل احتمال ایجاد عوارض وخیم و مرگ و میر از اهمیت فراوانی برخوردار هستند. این دو واکنش عمدتا علت دارویی دارند؛ اگرچه در برخی از موارد به دلیل عوامل عفونی رخ میدهند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگیهای اپیدمیولوژیک، اتیولوژیک و بالینی بیماران مبتلا بهSJS و TENبستریشده در بیمارستان سینای همدان طی یک بازه زمانی 16ساله انجام شد.مواد و روشها: در مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر، بیماران بستری شده از ابتدای سال 1381 تا سال 1397با تشخ یص SJS و TENاز نظر سن، جنس، نوع داروی ایجادکننده بیماری، طول مدت بستری، نوع درمان و عوارض ایجادشده بررسی گردیدند یافته ها: در مطالعه حاضر در مجموع 47 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند که 21 نفر مرد و 26 نفر زن بودند همچنین 34 بیمار مبتلا بهSJSچهار بیمار مبتلا بهSJS-TEN Overlapو ن ه بیمار مبتلا بهTEN تشخ یص داده شدند. ا ش یان ذکر ا ست که 45 نفر 95.7 در صد به دل یل م صرف دارو و دو نفر به دلایل غیردارویی بستری شده بود. شایع ترین گروهه ای دارویی ایجاد کننده واکنشب هترتیب عبارت بودند از:آنتی میکروبیال ها36.1درصد ، ضد تشنج ها27.6 درصد Nonsteroidal Anti- NSAIDinflammatory Drug 17 درصد . علاوه براین، یک مورد واکنش ناش ی از آلوپورینول و یک مورد ناش ی از واک سن هار ی م شاهده شد و مابقی واکنش های غیردارویی و چند دارویی را شامل م یشدند. در این مطالعه ش ایعترین عوارض بیماری بهترتیب عبارت بودند از: عوارض عفونی21.2درصد ، آ س یبهای چشمی19.1درصد و خونریزی گوارشی2.1درصدنتیجه گیری: شایعترین داروهای ایجادکنندهSJS و TENداروهای آنتی میکروبیال بودند. با توجه به احتمال ایجاد عوارض شدید از جمله آسیبهای چشمی و خطر مرگ و میر لازم است پزشکان با علایمSJSو TENآشنایی داشته باشند و آگاهی های لازم در جهت عدم استفاده خودسرانه از داروهای ضد میکروبی به عموم مردم ارایه گردد.

Keywords:

سندرم استیونس جانسون , نکرولیز اپیدرمی سمی , واکنش دارویی