بررسی فراوانی اختلالات آزمایشگاهی در بیماران مراجعه کننده با خارش مزمن به درمانگاه پوست بیمارستان فرشچیان همدان در سال 1396

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 393

This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_SJH-25-4_007

تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: خارش مزمن به خارش بیش از شش هفته اطلاق میشود که میتواند منجر به اختلالات خواب، اختلال در فعالیت روزانه، افسردگی و در نتیجه کاهش کیفیت زندگی فرد مبتلا گردد. بررسیهای آزمایشگاهی متعددی جهت یافتن بیماریهای سیستمیک در مبتلایان به خارش مزمن توصیه شده است؛ اما شیوع کلی این بیماریها در بیماران گرفتار خارش چندان مشخص نمیباشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی اختلالات آزمایشگاهی در بیماران مبتلا به خارش مزمن انجام شد. این امر میتواند به شناسایی عوامل مرتبط با خارش و تشخیص بیماریهای زمینه ای در این بیماران کمک کند. مواد و روشها: مطالعه حاضر بهصورت مقطعی انجام شد. در این مطالعه 30 بیمار دچار خارش مزمن و بدون ضایعه پوستی یا سابقه بیماری سیستمیک توجیه کننده خارش از نظر متغیرهای دموگرافیک (مانند سن و جنس) و پارامترهای آزمایشگاهیErythrocyte Sedimentation Rate آنزیم های کبدی و آلکالن فسفاتاز، بیلیروبینBilirubin تام و مستقیم، کراتینین، نیتروژن اوره خونBUN: Blood Urea Nitrogenقند خون ناشتا، آزمون عملکرد تیرویید، تعداد گلبولهای سفید خون، هموگلوبین و لاکتات دهیدروژناز بررسی شدند. در ادامه، داده های دموگرافیک و آزمایشگاهی در چکلیست ثبت گردیدند و با استفاده ازنرمافزارSPSS20 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی بیماران معادل 50.4 15.4± سال بود. 60 درصد از بیماران مرد و 40 درصد زن بودند . در 40 درصد از بیماران اختلال آزمایشگاهی یافت شد. بر مبنای نتایج، شایعترین اختلالات آزمایشگاهی عبارت بودند از: افزایش قند خون ناشتا 26.6 درصد و کاهش سطح هموگلوبین16.7درصد . سایر اختلالات آزمایشگاهی شامل موارد زیر بودند : افزایش سطح آلکالن فسفاتاز ( 10 درصد)، لکوسیتوز6.6 درصد و افزایش لاکتات دهیدروژناز،TSH ،ESR ، LDH: Lactate DehydrogenaseBUNبیلیروبین و کراتینین هر کدام 3.3 درصد. شایان ذکر است که تفاوت آماری معناداری بین شیوع اختلالات آزمایشگاهی در مردان و زنان وجود نداشت. در این مطالعه یک بیمار لنفوسیتوز همراه با افزایشLDHداشت که در نهایت اختلال لنفوپرولیفراتیو تشخیص داده شد. نتیجه گیری: با وجود اینکه نتایج آزمایشات در 60 درصد از افراد نرمال بود؛ اما پیداکردن یک مورد اختلال لنفوپرولیفراتیو در این بیماران اهمیت بررسیهای کامل آزمایشگاهی در آنها را گوشزد مینماید

Authors

زهرا بحیرایی

دکتری حرفه ای پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

زهرا صنایی

استادیار، گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

پدرام علیرضایی

استادیار پوست، مرکز تحقیقات پسوریازیس، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران