مصطفی قربان موحد - کارشناس ارشد و عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر

از زمانی که انسان های اولیه جهت در امان ماندن از شرایط محیطی به غارها پناه برده و یا با ساختن سرپناه هایی درکنار رودخانه ها بر ایجاد تمدن های بزرگ و کهن روی آوردند. تاکنون این روند ساخت و ساز برای فرار انسان از ناملایمات طبیعی ادامه داد. معماران امروزی نیز با تبعیت از الگوهای به یادگار مانده از نیاکان خود و با استفاده از هوش و دانش خود به خلق آثار و ساخت ساختمان هایی در اقالیم های مختلف زده اند که بتواند انسان را در مقابل ناملایمات آب و هوایی منطقه در امان نگه دارد. امروزه ساخت و طراحی بناهایی که بتواند از هر نظر موجبات ایمنی و آسایش انسانها را فراهم کند مورد توجه بسیاری از معماران، مدیران و برنامه ریزان ساخت و ساز شهری قرار گرفته و با ارائه راهکارها و طرح های مناسب سعی می کنند مساکنی را خلق کنند که انسان از هر لحاظ در آن احساس ایمنی، راحتی و آسایش داشته باشند. در این مقاله با استفاده از شاخص های زیست محیطی مانند: شاخص گیونی و شاخص ماهانی به مطالعه وضعیت حرارتی داخل و خارج ساختمان به ویژه از نظر نوع، مقیاس، مصالح به کار رفته، ایمنی ساختمان در رابر سرما و گرما منطقه سردسیری تبریز پرداخته شده است.

تبریز، مساکن، شرایط محیطی، ایمنی، مصالح