بررسی تاثیر گرایش به یادگیری بر قابلیت ارتباطات بازاریابی یکپارچه با توجه به نقش میانجی بازارگرایی و برندگرایی در صنعت سیمان

ارتباطات یکپارچه بازاریابی یک رویکرد برای ارتقاء محصولات و خدمات و در کل ارتقاء نام تجاری است که در آن انواع مختلف بازاریابی، یکپارچه میشوند تا پیامهای مشابه به مشتریان برسد. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر گرایش به یادگیری بر قابلیت ارتباطات بازاریابی یکپارچه با توجه به نقش میانجی بازارگرایی و برندگرایی می پردازد. پژوهش حاضر از نوع کمی است و داده های مورد نیاز از طریق پرسشنامه به دست آمده است. جامعه آماری شامل مدیران و کارشناسان شرکت سیمان پیوند گلستان بودند که با استفاده از نمونه گیری در دسترس، تعداد 80 نفر از آن ها در این تحقیق شرکت نمودند. یافته ها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری و با کمک نرم افزار Smart-PLS نشان داد که گرایش به یادگیری تاثیر معنادار و مثبتی بر قابلیت ارتباطات بازاریابی یکپارچه و بازارگرایی دارد. همچنین، بازارگرایی تاثیر مثبت و معنی داری بر قابلیت ارتباطات بازاریابی یکپارچه و برندگرایی دارد. علاوه بر این، نتیجه گیری شد که بازارگرایی نقش میانجی معنی داری در تاثیر گرایش به یادگیری بر قابلیت ارتباطات بازاریابی یکپارچه در شرکت سیمان پیوند گلستان دارد.

Keywords:

گرایش به یادگیری , قابلیت ارتباطات بازاریابی یکپارچه , بازارگرایی , برندگرایی