تاثیر اقتصاد دانش بنیان بر شدت انرژی با رویکرد توسعه پایدار

طی دهه های اخیر، انرژی در کنار سایر عوامل تولید نقش تولید کننده ای در رشد اقتصادی کشورها داشته و وابستگی روزافزون به انرژی موجب تعامل این بخش با سایر بخش های اقتصادی شده و سرعت در روند رشد و توسعه اقتصادی را وابسته به سطح مصرف انرژی کرده است. از طرفی هرچه اقتصاد کشور به سمت ساختار دانش بنیان پیش برود، موجب بهبود وضع کشور می شود و با توجه به اینکه توسعه پایدار بنا بر تعریف باید متضمن دستیابی تولید سرانه بالاتر، اصلا الگوی توزیع درآمد و بهبود محیط زیست باشد لذا شدت انرژی، توسعه پایدار و اقتصاد دانش بنیان نه تنها از مهم ترین مسائل کشور محسوب می شوند، همواره به عنوان یکی از موضوعات اصلی مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران کلان اقتصادی قرار گرفته است. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر اقتصاد دانش بنیان بر شدت انرژی در استان های کشور ایران با رویکرد توسعه پایدار طی دوره زمانی 1394-1380 با استفاده از روش اقتصادسنجی پانل صورت گرفته است. نتایج تحقیق در برآورد تحقیق حاکی از آن است که متغیرهای نسبت مشتریکن تلفن همراه به کل جمعیت، تعداد باسوادان و تولید ناخالص داخلی سرانه واقعی از متغیر شدت انرژی تاثیر منفی و معناداری می پذیرند و به این ترتیب با افزایش این متغیرها، شدت انرژی کاهش می یابد. متغیر هزینه تحقیق و توسعه بر متغیر شدت انرژی تاثیر مثبت و معناداری دارد. در نهایت می توان دریافت که با توسعه و بهبود زیرساخت های فناوری اطلاعات و ارتباطات و تسهیل استفاده از آن در بخش های مختلف اقتصادی علاوه بر دستیابی به رشد اقتصاید بالاتر، زمینه افزایش کارایی و کاهش شدت مصرف انرژی را در بخش های مختلف اقتصادی فراهم کرد و در راستای دستیابی به توسعه پایدار و کاهش اثرات زیست محیطی ناشی از مصرف انرژی گام های موثری برداشت.

Keywords:

شدت انرژی , مصرف انرژی , اقتصاد دانش بنیان , توسعه پایدار , روش اقتصاد سنجی پانل